O ξενοδόχος Νίκος Διακομιχάλης σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Η ΡΟΔΙΑΚΗ και τη δημοσιογράφο Ροδούλα Λουλουδάκη μίλησε για το ξεκίνημα του μαζικού τουρισμού στην ευρύτερη περιοχή Φαληρακίου. Η οικογένεια Διακομιχάλη αγόρασε τη δεκαετία του '50 εκτάσεις από Καλυθενούς και έκτισε το ξενοδοχείο Blue Sea.
Στα ξενοδοχεία πώς στράφηκε, τι είδε που τον έπεισε;
Εγώ τότε ήδη σπούδαζα σε σχολή της Ελβετίας στα ξενοδοχειακά, το μέλλον φαινόταν να είναι εκεί. Ο πατέρας μου είχε ταξιδέψει σ’ όλη την Ευρώπη με τ’ αυτοκίνητο, είδε που πάει το πράγμα κι έτσι στραφήκαμε στον τουρισμό. Το πρώτο ξενοδοχείο μας, το “Blue Sea” στο Φαληράκι το χτίσαμε σε έκταση που είχε αγοράσει το 1955 εκεί που δεν υπήρχαν καν δρόμοι για να πας και οι ίδιοι οι Καλυθενοί φοβόντουσαν να περάσουν, ακούγοντας τον βρυχηθμό της θάλασσας. Ξεκινήσαμε να το χτίζουμε το 1970 και το 1976, στις 17 Ιουλίου το λειτουργήσαμε χωρίς να είναι εντελώς έτοιμο, με παρότρυνση του ΕΟΤ γιατί οι τουρίστες που έρχονταν κοιμόντουσαν στις ταράτσες, τόση ζήτηση υπήρχε. Πηγαίναμε μόνο από χωματόδρομο. Μετά από εμάς ο Λαχανιάτης έχτισε το “Rodos Beach”, είχε ξεκινήσει κι ο Βασιλάκης τα δικά του, αλλά και ο Μηναΐδης. Εγώ είχα γυρίσει το 1971 από την Ελβετία, ασχοληθήκαμε με το χτίσιμο του ξενοδοχείου, κάποια στιγμή τελείωσαν και τα χρήματα, πήραμε δάνειο.
Τι εθνικότητας ήταν τότε οι τουρίστες, στο Φαληράκι;
Γερμανοί, Αυστριακοί και Σκανδιναβοί ήταν στην αρχή. Οι Εγγλέζοι προτιμούσαν την Ιξιά γιατί ήταν και πιο φθηνά τα ξενοδοχεία. Ήταν πάνω από τον δρόμο σε αντίθεση με αυτά του Φαληρακίου που ήταν πάνω στη θάλασσα. Στη συνέχεια, παρέδωσε τη σκυτάλη σ’ εμένα σε ό,τι αφορά το “Blue See” και συνέχισε με το “Pegasos”, δίπλα στο “Blue Sea”. Σηκωνόταν το πρωί και πήγαινε και έβαζε το πρώτο τούβλο, ο ίδιος. Το “Pegasos” λειτούργησε το 1984, με Γερμανούς. Η TUI μάλιστα ήθελε αποκλειστικότητα, αλλά δεν το θελήσαμε εμείς.
Διαβάστε όλη την συνέντευξη στον παρακάτω σύνδεσμο:
