ΑΝΑΡΧΗ ΔΟΜΗΣΗ, ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΟΙΚΙΣΜΟΥ

Δ.5.1 Οικισμός Καλυθιές
 Αξιολόγηση Δεδομένων

 Η έντονη οικοπεδοποίηση τα τελευταία χρόνια, με την ισοπέδωση των πρανών, τα μπαζώματα κλπ, έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα με κίνδυνο για πιθανές πλημμύρες και κατολισθήσεις και συνέπεια την αλλοίωση του οικισμού και του φυσικού περιβάλλοντος στις Καλυθιές.
Η άναρχη δόμηση, και τα διώροφα τυποποιημένα κτίρια μεγάλου όγκου, που παρουσιάζουν εικόνα μικροαστικής πολυκατοικίας, είναι χαρακτηριστικά δείγματα, που αν δεν υπάρξει άμεση παρέμβαση με σχεδιασμό και πολεοδομικές ρυθμίσεις θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην πλήρη αλλοίωση της φυσιογνωμίας του οικισμού, ο πυρήνας του οποίου διατηρεί τα παραδοσιακά του χαρακτηριστικά. Ο οικισμός των Καλυθιών λειτουργεί σαν μια Πολεοδομική Ενότητα, παρότι διασχίζεται από την Επαρχιακή οδό Ρόδου – Καλυθιών – Ψίνθου, με κέντρο και τόπο συγκέντρωσης των κατοίκων την περιοχή γύρω από την πλατεία και την μοναδική εκκλησία του οικισμού.

Κεντρικές λειτουργίες αναπτύσσονται, επίσης, γραμμικά κατά μήκος των δρόμων που ξεκινούν ακτινωτά από την πλατεία και συγκεντρώνουν κυρίως καταστήματα λιανικού εμπορίου και χώρους εστίασης και αναψυχής. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται επέκταση του κέντρου κατά μήκος της κύριας εισόδου του οικισμού με καταστήματα παροχής υπηρεσιών ( Ταχυδρομείο, κομμωτήρια κ.ά.) αλλά και υπερτοπικές χρήσεις (βενζινάδικο, κέντρα αναψυχής κ.ά.). Επισημαίνεται ότι, η ανάπτυξη των κεντρικών λειτουργιών, και κυρίως του λιανικού εμπορίου, είναι σχετικά περιορισμένη λόγω της εξυπηρέτησης από την πόλη της Ρόδου και διότι οι κάτοικοι το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, από την άνοιξη μέχρι και το φθινόπωρο που είναι η τουριστική περίοδος, εξυπηρετούνται από τα καταστήματα λιανικού εμπορίου που υπάρχουν στο Φαληράκι. Η βασική χρήση που επικρατεί στις Καλυθιές είναι η Κατοικία, ενώ το κέντρο αναπτύσσεται γύρω από την κεντρική διασταύρωση, με κύρια επέκταση προς το Δημαρχείο, όπου υπάρχουν αρκετές καφετέριες, λίγες ψησταριές και ακόμη λιγότερα bars, καταστήματα τροφίμων και ένα φαρμακείο. Η βιοτεχνική δραστηριότητα περιορίζεται σε επαγγελματικά εργαστήρια (ξυλουργεία κλπ) ή συνεργεία μοτοποδηλάτων κ.ά, και αναπτύσσεται κυρίως κατά μήκος του δρόμου προς Ψίνθο. Στα όρια του οικισμού, επίσης, λειτουργούν δύο ελαιουργεία, τα οποία την περίοδο της λειτουργίας τους παράγουν απόβλητα και δημιουργούν περιβαλλοντική επιβάρυνση στον οικισμό

http://www.rhodes.gr/?p=20764

ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΧΕΙ ΨΥΧΗ

Τα παιδιά έχουν μαγικές δυνάμεις, είναι σούπερ ήρωες σαν τα καρτούν που λατρεύουν να παρακολουθούν σε τηλεοράσεις, τάμπλετ και κινητά τηλέφωνα. Φανταστείτε λοιπόν το εντυπωσιακό αποτέλεσμα όταν αυτές οι σούπερ δυνάμεις τους καθοδηγούνται από ταλαντούχους. παθιασμένους, εκπαιδευτικούς.
Υπερθέαμα που έφερε στην μνήμη το ταξίδι στον χρόνο της τελετής έναρξης των ελληνικών ολυμπιακών αγώνων.

Η γιορτή του 3ου Νηπιαγωγείου Καλυθιών για την ολοκλήρωση της μαθητικής χρονιάς ήταν κάτι περισσότερο από ποιήματα, σκετσάκια και παιδικά χαμόγελα. Ηταν ένα ταξίδι στις περασμένες δεκαετίες που υπνώτισε, με την καλή έννοια, γονείς, κηδεμόνες και όσους είχαν την τύχη να την παρακολουθήσουν από κοντά. Ηταν μία γιορτή που δεν εστίασε σε αφηρημένα θέματα αλλά επικεντρώθηκε στην ιστορία των Καλυθιών τα τελευταία 100 χρόνια με τον ευρηματικό τίτλο "το παλιό δημοτικό σχολείο διηγείται".
Τα μάτια των θεατών κοκκίνισαν, δάκρυα έτρεξαν και όχι από περηφάνια για τα παιδιά αλλά για τα μαθήματα ιστορίας των Καλυθιών που αφηγήθηκαν οι πρωταγωνιστές με φόντο το κτίριο του ιστορικού δημοτικού σχολείου. Ενα κτίριο μοναδικής αρχιτεκτονικής που όπως είπε ο μικρός Νικόλας "τελικά έχει καρδιά, έχει μυαλό, έχει και ψυχή"!
Ειδικά οι Καλυθενοί θεατές έφεραν πρόσωπα στην μνήμη με τις αναφορές στον δάσκαλο Χαλκίτη, τον Ιταλό Φράγκο, τα περίφημα στοιχαλάκια, το μαγαζί της Ναστασιούενας, την νοσοκόμα Παρασκευγού και πολλές γειτονιές του χωριού.
Εμαθαν πως στις αρχές του περασμένου αιώνα η εκκλησία και οι κάτοικοι του χωριού είδαν την ανάγκη για την κατασκευή σχολείου και ξεκίνησαν την συγκέντρωση χρημάτων. Όταν έφτασε η ώρα τα σχέδια φτιάχτηκαν από Ελληνα μηχανικό και οι Καλυθενοί ξεκίνησαν την κατασκευή με πέτρες και λάσπη. Το σχολείο λειτούργησε με αυστηρούς δασκάλους μέχρι που έφτασε η Ιταλική κατοχή και ο Ναπολιτάνος δάσκαλος προσπαθούσε να μάθει Ιταλικά στους μαθητές που μπέρδευαν το "si με το εσύ". Στα δύσκολα χρόνια των Γερμανών κατακτητών το παλιό δημοτικό μετατράπηκε σε νοσοκομείο με τις τολμηρές νοσοκόμες να βάζουν, κρυφά, από την πίσω πόρτα και τους Ελληνες τραυματίες. Μετά τον πόλεμο ήρθε η ανάπτυξη και τελικά μετά από πολλές γενιές μαθητών το παλιό σχολείο έδωσε τη θέση του σε ένα νέο σύγχρονο και οι τάξεις των παιδιών φιλοξένησαν πολιτικούς και δημοτικούς υπαλλήλους.
Ισως για πρώτη φορά πρωταγωνιστές σε παιδική γιορτή δεν ήταν οι μαθητές αλλά δύο μυθικά πρόσωπα της ελληνικής εκπαίδευσης ο Μίμης και η Αννα, οι φιγούρες των αναγνωστικών της Α' δημοτικού περασμένων δεκαετιών τότε που το μάθημα ξεκινούσε με "Να Αννα ένα μήλο" και η μπλε ποδιά ήταν υποχρεωτική.

Τον Μίμη που μεγάλωσε και ως συνταξιούχος θυμόταν ιστορίες από την ζωή στο δημοτικό σχολείο ενσάρκωσε ο Μανώλης Κεπέρης που όσο ωριμάζει ως άνθρωπος και ηθοποιός ξεδιπλώνει ένα μοναδικό ταλέντο που κυριαρχούν το έντονο βλέμμα και η εναλλαγή συναισθημάτων. Το γέλιο διαδεχόταν η συγκίνηση και ο Μανώλης απέδειξε για άλλη μία φορά γιατί τα όνειρα και το ταλέντο θα πρέπει να καθοδηγούν την ζωή και τις προσπάθειές μας.
Η Αννα σε μεγάλη ηλικία κρύφτηκε πίσω από το βροντερό χαμόγελο της Μοσχούλας (Μίσυ) Κώστα Κωττάκη που αν και τραυματισμένη στο πόδι έσφιξε τα δόντια, καθήλωσε με την ερμηνεία της και είχε την ευλογία να συμπρωταγωνιστήσει με τα τρία "διαμάντια της" τον Μάριο, τον Ματθαίο και τον Μάρκο.

Με την καθοδήγηση των εκπαιδευτικών Νίτσας Αργυρού, Ιωάννας Σολωμού, Μαρίας Αρυγού, Μαρίας Παπαφιλίππου και Μαριέττας Μανώλακα οι μικροί μαθητές σε όλη την διάρκεια της σχολικής χρονιάς μίλησαν για το παλιό σχολείο, έκαναν επισκέψεις, διάβασαν παλιά αναγνωστικά, έφτιαξαν παλιά παιχνίδια, φόρεσαν γαλάζια ποδιά και ως έκπληξη κατέθεσαν εγγράφως πρόταση να τους παραχωρηθεί ένας χώρος στο εντυπωσιακό κτίριο δίπλα στην εκκλησία Καλυθιών ώστε να κατασκευαστεί μουσείο ιστορίας και εκπαίδευσης του χωριού.
Εν μέσω χειροκροτημάτων η πρόταση παραδόθηκε στον πρόεδρο της τοπικής κοινότητας Καλυθιών κ. Καφετζή που συγκινημένος δεσμεύτηκε για την υλοποίηση της ιδέας που θα περιλαμβάνει παλιά θρανία, παλιά βιβλία, φωτογραφίες, έγγραφα και θα καταγράφει την ιστορία του χωριού.

Ως γονιός, πήγα στην γιορτή για να καμαρώσω τον Γιαννάκη να λέει πόσο πονοκέφαλο του προκαλεί η πατριδογνωσία και έφυγα σαστισμένος, συγκινημένος και εκστασιασμένος για όσα είχα παρακολουθήσει.
Αυτό το κείμενο είναι μία μικρή αναγνώριση και μία μεγάλη υπόκλιση στην προσπάθεια των εκπαιδευτικών του 3ου νηπιαγωγείου Καλυθιών που έφερε το τελικό αποτέλεσμα.
Το dvd της γιορτής θα πρέπει να μοιραστεί σε κάθε Καλυθενό σπίτι, θα πρέπει να υπάρχει στο διαδίκτυο για να καταλάβουν όλοι πόσα έντονα συναισθήματα προκάλεσε η εκδήλωση.

                          

Και ως τελικό συμπέρασμα νομίζω ότι η γιορτή του 3ου Νηπιαγωγείου ξεπέρασε, τηρουμένων των αναλογιών, την ποιότητα και την συγκίνηση των εκδηλώσεων που οργανώνει κάθε δύο χρόνια η Τερψιχόρη... Και οι πρώτες γιορτές της Τερψιχόρης, σημαδιακά, είχαν φιλοξενηθεί στο προαύλιο του ιστορικού δημοτικού σχολείου Καλυθιών! Το κτίριο που άκουσε και κατέγραψε την ιστορία και την εξέλιξη του τόπου μας.

ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΑΝΤΩΝΑ ΑΠΌ ΤΟ ΤΟΠΙΚΟ

Την παραίτησή του από μέλος του τοπικού συμβουλίου Καλυθιών υπέβαλε πριν 10 ημέρες ο Παναγιώτης Αντωνάς.
Στην επιστολή παραίτησής του επικαλείται προσωπικούς λόγους αλλά σύμφωνα με πληροφορίες του blog ήταν έντονα δυσαρεστημένος και από την υποβάθμιση του τρόπου λειτουργίας του τοπικού συμβουλίου και του αποκλεισμού των μελών της μειοψηφίας από τη λήξη αποφάσεων.
"Εγώ κατέβηκα στις εκλογές με διάθεση να προσφέρω στον τόπο μου και όχι απλά για να κάθομαι με τους επισήμους στις παρελάσεις", έλεγε τον τελευταίο καιρό ο αγαπητός ταχυδρόμος του χωριού.
Πρόθεσή του είναι το επόμενο διάστημα με επιστολή που θα δώσει στη δημοσιότητα να εξηγήσει τους λόγους που τον οδήγησαν στην υποβολή παραίτησής.
Την παράταξη Καρίκη στο τοπικό συμβούλιο θα εκπροσωπεί πλέον ο Μιχάλης Σωτηράκης.

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ "ΠΟΤΟ"

Με ημερομηνία 28 Ιανουαρίου 2018 το Δημοτικό Συμβούλιο Ρόδου αποφάσισε να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για την χρηματοδότηση του έργου διευθέτηση ρέματος στην περιοχή Ποτός Καλυθιών.
Στην επίσημη απόφαση που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του δήμου αναφέρονται μεταξύ των άλλων τα εξής:

Υποβολή πρότασης χρηματοδότησης με τίτλο

«Διευθέτηση ρέματος “Ποτού’’ Φαληρακίου Δήμου Ρόδου»

Χρηματοδότηση από το πρόγραμμα της Περιφέρειας: «Αντιμετώπιση κινδύνων και καταστροφών –αντιπλημμυρικά έργα».

Η πρόταση αφορά στα έργα διευθέτησης τμήματος του χειμάρρου “Ποτού” στο Φαληράκι, στο οποίο παρουσιάζεται πολύ μεγάλη διάβρωση των παρόχθιων ιδιοκτησιών και υπερχείλιση της κοίτης. Τα έργα εκτείνονται από την κατάντη (ανατολική) πλευρά της γέφυρας της Εθνικής οδού Ρόδου –Λίνδου μέχρι την παραλία μήκους περίπου 850μ. Στην εκβολή δεν προβλέπεται κανένα έργο και καμία απομάκρυνση υλικού.
Συνοπτικά προβλέπεται η προστασία της όχθης με βαθμιδωτό τοίχο από συρματοκιβώτια πλήρη λίθων λατομείου. Η προτεινόμενη προστασία αποτελείται από τοποθέτηση έξι σειρών συρματοκιβωτίων διαστάσεων 2x1x0,50, με βαθμιδωτή διάταξη, πλήρων φυσικών πετρωμάτων με D=0,21m, δημιουργώντας ύψος όχθης 3,00μ. περίπου, ίσο με το υπάρχον ύψος στο μεγαλύτερο μήκος της κοίτης. Ο προϋπολογισμός της πράξης ανέρχεται στα 1.310.000,00 € συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α.
Η απόφαση πάρθηκε ομόφωνα από τα παρόντα μέλη του δημοτικού συμβουλίου.

Μόνιμο αίτημα των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής είναι η δημιουργία διάβασης ασφαλείας στο σημείο του ποταμού που πριν 25 χρόνια χάθηκαν, από τραγική αμέλεια, τρία στελέχη του ελληνικού στρατού. 

ΤΟ ΟΡΕΙΝΟ "ΜΥΣΤΙΚΟ" ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ

Ο άνθρωπος γεννήθηκε για να ψάχνει, να "σκαλίζει", να αναζητεί το διαφορετικό, να κυνηγάει τη φυγή από την καθημερινότητα. Ο τόπος μας, περιβάλλεται από πανέμορφες εικόνες που απλώνονται από το κύμα και τα βράχια μέχρι τις κορυφές και τα δάση των βουνών. Τα βουνά μας μπορεί να μην είναι τεράστια σε ύψος και όγκο προσφέρονται όμως για ολιγόωρες αποδράσεις, απαραίτητες για διάλειμμα από την δύσκολη και βαρετή καθημερινότητα.

Ολοι γνωρίζουμε το σπήλαιο της Καλαμωνιάς που είναι ορατό από το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, ψηλά στο βουνό Ψαλίδι.

Μία αναζήτηση στις δορυφορικές εικόνες του google earth "αποκάλυψε" άλλο ένα σπήλαιο σε βαθιά χαράδρα, ψηλά στο Ψαλίδι ανάμεσα στον Αγιο Γεώργιο και το γήπεδο Καλυθιών. Η συγκεκριμένη σπηλιά δεν είναι ορατή από το ύψος του δρόμου αφού βρίσκεται πίσω από ψηλά δέντρα. 

Για να εντοπιστεί η σπηλιά χρειάστηκε 15' περπάτημα πλάι στο ρυάκι που ξεκινάει από τον Αϊ Γιώργη και καταλήγει στο Πέραμα, πίσω από το γήπεδο Καλυθιών. Το νερό είναι κρυστάλλινο αφού στην συγκεκριμένη απότομη πλαγιά του Ψαλιδιού δεν υπάρχουν καλλιέργειες ή άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες όπως λατομεία και στάνες. 

Η ανάβαση έχει μεγάλο βαθμό δυσκολίας αφού δεν υπάρχουν μοναπάτια αλλά μόνο βράχια και πυκνό δάσος. Η θέα όμως είναι μοναδική και αποζημιώνει για την "ταλαιπωρία" του σώματος. Τα μάτια και η ψυχή ξεκουράζονται με τις μυρωδιές της φύσης και την απουσία ανθρώπων, θορύβων, σκουπιδιών, αυτοκινήτων κτλ. 

Οι σπασμένοι βράχοι αποδεικνύουν ότι το βουνό αλλάζει σχήμα και δημιουργεί μοναδικές εικόνες και περάσματα που παραπέμπουν σε γνωστά μεγάλα φαράγγια τα οποία λατρεύουν να διασχίζουν οι Βορειοευρωπαίοι επισκέπτες της χώρας μας.

Η προσέγγιση στην σπηλιά φανερώνει ότι το "δωμάτιο" δημιουργήθηκε φυσικά από πτώσεις βράχων και αποτελεί τέλειο καταφύγιο για άγρια ζώα. Εσωτερικά δεν υπάρχει κάποιο εντυπωσιακό εύρημα που να αποτυπώνει ανθρώπινη παρουσία. Αυτό που αξίζει καταγραφής είναι η διάβρωση του βράχου και η τάση να "απλωθεί" χαμηλότερα το σπήλαιο. Η γύρω περιοχή είναι "παρθένα" και είναι χαρακτηριστικό ότι δεν υπάρχουν πλαστικά ποτήρια καφέ, αποτσίγαρα και άλλα χαρακτηριστικά σκουπίδια που αφήνει πίσω του ο άνθρωπος.  

 
Ο τόπος μας μπορεί να είναι γνωστός για τις όμορφες παραλίες που το καλοκαίρι κατακλύζονται από χιλιάδες επισκέπτες, διαθέτει όμως και ορεινά "μυστικά" που αξίζει να αποκαλυφθούν και με σεβασμό στη φύση να αποτελέσουν αφορμή να... πάρουμε τα βουνά και να τα συστήσουμε σε τουρίστες που θέλουν κάτι διαφορετικό από το ήλιος - θάλασσα - παραλία. 

Το μυστήριο που εκπέμπει το βουνό Ψαλίδι είναι φανερό σε κάθε βήμα στις πλαγιές του. Μικρά ανοίγματα στους βράχους, περίεργα πετρώματα, δέντρα που κρέμονται στο κενό και... σχήματα από πέτρες που παραπέμπουν σε... μη ανθρώπινες παρεμβάσεις!

ΕΝΤΑΣΗ, ΥΒΡΕΙΣ, ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΚΑΙ ΣΥΓΝΩΜΗ

Η πετυχημένη καρναβαλική παρέλαση πεζοπόρων τμημάτων και αρμάτων την Κυριακή 18 Φεβρουαρίου στην πλατεία Καλυθιών ολοκληρώθηκε σε κλίμα έντασης που συνεχίστηκε με μεγάλες "εκρήξεις" στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Τα μέλη της ομάδας LEGA θεώρησαν ότι τους αδίκησε το τελικό αποτέλεσμα που τους έφερνε στην 3η θέση και ζήτησαν εξηγήσεις από μέλη του ΔΣ του ΦΑΡΟΥ για τον τρόπο που έγινε η βαθμολόγηση. Σύμφωνα με τα μέλη του ΦΑΡΟΥ η βαθμολόγηση έγινε από κριτές που βρισκόταν διασκορπισμένοι σε διάφορα σημεία της πλατείας όταν γινόταν η παρέλαση και πως υπάρχουν τα απαραίτητα χαρτιά με τους βαθμούς για κάθε άρμα. Η αντιπαράθεση πήρε υψηλούς τόνους και μέλος της ομάδας LEGA πέταξε ένα ανθρώπινο ομοίωμα κατασκευασμένο από χαρτόκουτα που κατέληξε σε ένα μικρό παιδί με αποτέλεσμα να υπάρξουν έντονες αντιδράσεις.

Το μέλος του ΔΣ του ΦΑΡΟΥ Βασίλης Σωτρίλης που είδε την θυγατέρα του, να τρομάζει και να δέχεται το αντικείμενο, μετά την αποχώρησή του από την πλατεία, στο προσωπικό του προφίλ στο facebook εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση με βαριές εκφράσεις εναντίον του Διαμαντή Σαββούλη για την κίνησή του να πετάξει το κουτί στο μικρό παιδί. Μάλιστα ανακοίνωσε ότι υποβάλλει την παραίτησή του από την διοίκηση του Πολιτιστικού Συλλόγου.

Το μεσημέρι της Καθαρής Δευτέρας τα μέλη του άρματος LEGA επικοινώνησαν με το blog και ζήτησαν να αναρτηθεί η παρακάτω κοινή τους δήλωση:

"Ηταν προφανής η προκατάληψη όσον αφορούσε το άρμα της ομάδα μας, διότι 3 από τα μέλη της ήταν πρώην επιτυχημένοι πρόεδροι του συλλόγου ο Φάρος και πολλοί από μας πρώην μέλη του συλλόγου ! Αυτός ήταν και ο λόγος που το άρμα της ομάδας μας ήταν κατασκευασμένο με ανακυκλώσιμα υλικά! Διότι γνωρίζουμε τι σημαίνει περιβαλλοντικός σύλλογος!

Δεν υπήρχε καμία πρόθεση το ΧΑΡΤΟΚΟΥΤΟ να πάει πάνω σε ένα παιδί! Πάνω σε κανένα παιδί! Σαν ομάδα ζητάμε ΣΥΓΓΝΩΜΗ για οποιαδήποτε ένταση μπορεί να δημιουργήθηκε!
Στη ζωή αδικία κάποιες φορές νιώθουμε όλοι. Άλλες φορές την εκφράζουμε με ένα "δεν πειράζει" και άλλες λίγο εντονότερα! Λίγο η κούραση λίγο η λαχτάρα για νίκη, συναισθήματα που όλοι νιώθουμε όταν λαμβάνουμε μέρος σε ένα διαγωνισμό!!!

Πόσο μάλλον όταν το μέλος της ομάδας μας που κατηγορείται , είχε αποφασίσει τα χρήματα του επάθλου να δοθούν σε οικογένεια του χωριού που έχει πραγματική ανάγκη..!

Όλοι γνωρίζετε το Διαμαντή Σαββούλη. Ενα παιδί με ήθος από μια αξιόλογη οικογένεια του χωριού μας!
Ένα παιδί που έχει και αυτό γονείς και φίλους που μπορούν να το υπερασπιστούν όταν δέχεται απειλές και δημόσιο εξευτελισμό σαν να είναι ο μεγαλύτερος αλήτης.Οι βωμολοχίες και οι ύβρεις δεν αρμόζουν στη παιδεία μας! Όπως και οι απειλές! Για μας νίκη ήταν τα συγχαρητήρια και τα χαμόγελα όλου του κόσμου. Για μας νίκη ήταν η διαδρομή της κατασκευής του άρματός μας.

Στο άρμα μας είχαμε 10 μικρά παιδιά που έζησαν την μαγεία του καρναβαλιού από την αρχή έως το τέλος.
Τα μεγάλα lego του άρματός μας θα γίνουν δωρεά στο 2ο δημοτικό σχολείο Καλυθιών για να χρησιμοποιηθούν από εκπαιδευτικούς και μαθητές.

Καλή Σαρακοστή σε όλους!

Διαμαντής Σαββούλης
Θωμάς Σαββούλης
Τσαμπίκα Σαββούλη 
Δημητραδιού Βούλα
Φτάκλα Ειρήνη
Τάσος Χατζηγεωργίου
Νατάσσα Κούλλαρου
Φτάκλα Καθολική
Καφετζής Σταμάτης
Νικολού Σταμάτης
Τριχάκης Αλέξης
Τσίκκης Αργύρης
Τζάρτζαλου Βασιλική
Γιώτα κουφού
Κική Ροδίτη
Συμιακού Μαρία
Παπαδημητρίου Ράνια
Κυριακάκη Τριανταφυλλιά
Κώτης Μιχάλης
Κώτης Χρήστος"

Ας είναι η παραπάνω δήλωση της ομάδας με τη δημόσια συγνώμη και τις εξηγήσεις η αρχή για να σταματήσει η ένταση. Ο Βασίλης ως πατέρας έχει κάθε δικαίωμα να βγει "εκτός εαυτού" και να χρησιμοποιήσει σκληρή γλώσσα ακόμη και ύβρεις. Το παιδί του φοβήθηκε, τρόμαξε, έφυγε με άσχημες αναμνήσεις και κάθε γονιός μισεί αυτό το συναίσθημα. Ολοι γνωρίζουμε ότι είναι άνθρωπος του πολιτισμού με πράξεις, άνθρωπος της συνεννόησης, της κατανόησης και των ήπιων τόνων.
Ο Διαμαντής σίγουρα γνωρίζει ότι ήταν λάθος η κίνησή του να πετάξει το χαρτόκουτο. Δεν κατάφερε να συγκρατήσει τον θυμό του αλλά δεν πρέπει αυτή η αναίτια ενέργειά να τον στιγματίσει.

Η επόμενη μέρα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να πέσουν οι τόνοι και να ξεκινήσει μία προσπάθεια επικοινωνίας. Στον ίδιο τόπο ζούμε και για το ίδιο αποτέλεσμα παλεύουμε. Το καρναβάλι και κάθε δημόσια εκδήλωση πρέπει να ενώνει και όχι να διχάζει.
Σε αυτό το χωριό έχουμε την... συνήθεια να τσακωνόμαστε είτε πρόκειται για κυνήγι θησαυρού, είτε για καρναβάλι, είτε για... ποδόσφαιρο.
Είμαστε όμως όλοι Καλυθενοί, μεγαλώσαμε γελώντας τις απόκριες με τον Μανώλη τον Παχή, τον Σταύρο τον Ομπα, τον Σάββα τον Κακκιό, τον Σταύρο τον υδραυλικό και τώρα με τον Αυγέρο, τον Κωβαίο και πολλούς άλλους.
Ας κάνουμε μία προσπάθεια τα μικρά παιδιά του σήμερα να μεγαλώσουν με όμορφες αναμνήσεις και όχι με φόβο και αποστροφή για τις δημόσιες εκδηλώσεις.