"ΒΑΘΚΙΑ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΑΤΤΟΜΑΝΤΡΑ"

Γράφει στην Καλυθενή διάλεκτο, ο συνταξιούχος εκπαιδευτικός Κώστας Πολυχρονάς

Που τα σήμερα κουλουμπούμε στην Βαθκιά την Καθαρά ή α πνιούμε στην Προαττόμαντρα!
Γράφω μοναχά καλτιθενά !Για τούτο ξαφήνω τα «εισαγωγικά» για τα «νεοελληνικά!»
Είχαμέν το μιάλη καφκιά κι ελέαμε ότι μεγαλώσαμε πιο, που μπορούσαμε α κουλουμπούμε στην Βαθκιά την Καθαρά!
Είναι το μέρος που βκαίνουν τα νερά του «αλιευτικού καταφυγίου»,προς τη μερκιά που θωρεί στους «γυμνιστές».Ήταν περίπου δκυό μέτρα βαθκιά και βλέπαμέν την για ωκεανό! Ήμασταν και μικρά ,καμιά δεκαρκιά χρονών!
Εμαέβκουμάσ’ του κειδά στις καγιές , φορώντας το μπανιερό μας! ‘Αλτοι εγλέπαν το νερό κι ‘επιανέν τους σούρτιση κι άλτοι ετσιτώνουνταν και χασκογελούσαν ,όπως κάμνασι κειδά που σαλογύριζαν!
Οι καφκιές επάφαν και βουτούσαμε α πιάσουμε σημάι που τον πάτο!Μερικοί που φοούνταν, έπεφταν με την κοιλκιά ή με τα πόδκια μαεμένα. Οι καλόι μας με την κκέλα πρώτη και τα χέρκια μπροστά!
Φωνές ,χαρές ξεφωνητά όταν έβκαινε σημάι
και χέλε χέλε , στον τσιφούτη !
Εκάμναμε κι αγώνες ποιος θα κόψει πρώτος στη μέσα καγιά! Πατείς με πατώσε, ούλντη η τσουρμαρία τα μπρος και οι κλανιάρηες που πίσω!.........
Ύστερα που τόσες κατελάνες , ερκούμασταν πορπατητοί στο χωρκιό και βοσκούσαμε…. στα μπουστάνια , στ’ αμπέλια ,στις αππιδκιές… Ο θεός έβαζε το χέριν του κι εν μας επιάναν! Όταν κούαμε φωνές ,δίναμε κοψίδι μέχρι τον Πευκώνο!
Κειδά που δίπλα,ήταν η Προαττόμαντρα. Ισκια ίσκια σαν ένα μαντρί, γιαφτό και λέαμέν την ετσά! Έρκουνταν το νερό της θάλασσας κι έκαμνε ένα λάκκο σαν αγκαλκιά,κανά μέτρο βάθος!
Ούλντο το χρόνο τα νερά της ήταν λάι. Μοναχά η νοτιά ,η δυνατή, εσκέπαζέ την!
Το θέρος το νερό ήταν τσουιστό και λούνουνταν όσοι εν ναι ξέραν κουλούμπι!
Εμάεβκε αχταπόδκια ,κοκλάνους, γαριδίτσες ,καούρους ,κωβκιούς ……
Επααίναν πολτοί τη νύχτα και κάμναν περοφάνι!
Οι τσοπάνηες εφέρναν τα πρόαττα τους, κατά τη Λαμπρή και λούναν τα α στραφτοκοπήσει το μαλτί τους κι ύστερα α τα κουρέψουν ! Για τούτο πόμενε κι εφτό το όνομα!
Γύρου γύρου είχε μια φάουσα λακκούδκια γεμάτα με κάτι μικρές γαριδίτσες που ξαφέγγαν. Επάενες α τις καπακώσεις κι εκόφταν μισοκώλου και κρύβκουνταν!....
«Στη θέση της σήμερα στέκονται δεμένες οι ψαρόβαρκες!
Πέρασαν κι αυτές, Βαθκιά Καθαρά και Προαττόμαντρα ,στο «βιβλίο» των αναμνήσεων! »