Πέρα από ετοιμόρροπα κτήρια η περιοχή του Προφήτη Αμώς έχει ως κύριο χαρακτηριστικό τα δεκάδες παγώνια που τριγυρίζουν στο μικρό δάσος και με τους ήχους τους "μαγεύουν" όλους εκείνους που αγαπούν τη φύση. Υπολογίζεται προς στην περιοχή υπάρχουν περισσότερα από 80 παγώνια με πολύχρωμα φτερά.
Το παγώνι ή παγόνι (επιστ. λατ. Pavo, ελλ. ταώς) είναι πτηνό της οικογένειας των φασιανιδών, της τάξης των ορνιθόμορφων. Κατάγεται από τα δάση της Νότιας Ινδίας. Στην Ευρώπη ήρθε από την αρχαιότητα και εξημερώθηκε με άγνωστο τρόπο. Ήταν γνωστό στηΜεσοποταμία, την Αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη. Ήταν πιστευτό ότι το προστάτευαν οι Θεοί και ήταν συνηθισμένο να βρίσκεται στους ναούς και στις αυλές των πλούσιων σπιτιών. Σήμερα στην Ινδία το παγώνι είναι προστατευόμενο είδος.
Το παγώνι παρουσιάζει έντονο φυλετικό διμορφισμό, καθώς το αρσενικό έχει διαφορετική εμφάνιση από το θηλυκό. Το αρσενικό έχει μήκος 1,25 μ. χωρίς την ουρά του, η οποία του διπλασιάζει το μήκος. Το χρώμα του είναι πράσινο ή μπλε στο στήθος, την κοιλιά και το κεφάλι, έχει κοντές φτερούγες που του επιτρέπουν περιορισμένη πτήση και ένα λοφίο στην κορυφή του κεφαλιού. Έχει πολύ εντυπωσιακή ουρά με μακριά πηδαλιώδη φτερά με πράσινα, μπλε, μαύρα και πορτοκαλί οφθαλμοειδή στίγματα, που την ανοίγει σε σχήμα βεντάλιας.
Αντίθετα το θηλυκό δεν έχει αυτή την εντυπωσιακή όψη, δεν διαθέτει μακριά ουρά και το χρώμα του είναι καστανόγκριζο με σκούρες λωρίδες. Γεννάει μέχρι 5 αυγά, τα οποία κλωσσάει για χρονικό διάστημα περίπου ενός μήνα. Τα παγώνια ζευγαρώνουν κατά την περίοδο των βροχών.
Το παγώνι ζει στα ανοιχτά δάση και αναζητεί την τροφή του είτε στο χάραμα της ημέρας είτε αμέσως πριν από το ηλιοβασίλεμα. Είναι φυτοφάγο και σαρκοφάγο και η διατροφή του περιλαμβάνει σιτάρι, μούρα, σύκα καθώς επίσης και έντομα, μικρά θηλαστικά και ερπετά. Ζει έως 25 χρόνια.
Γενικά τα παγώνια είναι πολύ ανθεκτικά πτηνά και με ιδανικές συνθήκες, υγιεινή και περιποίηση μπορεί να ζήσουν και 40 χρόνια.Το πιο διακοσμητικό στοιχείο του παγωνιού είναι η φτερωτή μακριά ουρά του αρσενικού, που αναπτύσσεται στο τελικό της μήκος μετά το τρίτο έτος του. Για να προσελκύσει τις θηλυκές την άνοιξη, την σηκώνει και την αναπτύσσει σαν βεντάλια. Κάθε τέλος καλοκαιριού, μετά την αναπαραγωγική περίοδο, η ουρά τους πέφτει και ξαναφυτρώνει το φθινόπωρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου