ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΤΑΣΟΥ ΦΩΤΕΙΝΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΤΩΝ 21 - ΤΡΟΧΑΙΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ 5/6/2009
Μαύρα σύννεφα πόνου, οδύνης και σπαραγμού, βρίσκονται σήμερα πάνω από τα Κοσκινού, πάνω από τον Δήμο Καλλιθέας και πάνω από ολόκληρη τη Ρόδο. Ο Τάσος Φωτεινόπουλος, στο άνθος της ηλικίας του, παιδί ακόμα στα 21 χρόνια του, έφυγε άδικα και αναπάντεχα από κοντά μας. Χάθηκε η ζωή του πρόωρα, αφού δεν έπρεπε να φύγει, αλλά έπρεπε ο Τάσος να συνεχίσει να χαρίζει γύρω του, με το χαμόγελο και τη λεβεντιά του, χαρά στην οικογένεια του, στους φίλους στους συγγενείς του, στους γύρω του, στους συγχωριανούς και συνδημότες του και σε όλους όσους τον αγαπούσαν και τον καμάρωναν γι αυτό που ήταν.
Ήταν ένα παλικάρι από τα λίγα ο Τάσος. Όλοι τον γνώριζαν και τον αγαπούσαν για την καλοσύνη του, την ευγένεια του, το ήθος του, την ευθύτητα του και τον σπάνιο χαρακτήρα του. Είχε πολλά χαρίσματα ο Τάσος και η τοπική κοινωνία τον γνώριζε και τον εκτιμούσε. Ορφάνεψε σήμερα η καλή και έντιμη οικογένεια του. Ορφάνεψε, ο πατέρας του Γιώργος, η μητέρα του Φαίδρα, τα αδέλφια του Παναγιώτης, η Μαρία που υπηρετεί στην Δημοτική Αστυνομία του Δήμου που μαζί της πενθεί, η μικρή αδελφή του Έφη που επέστρεψε από τις σπουδές και από τις εξετάσεις της στην Σχολή της γι τον τραγικό λόγο του τελευταίου αποχαιρετισμού του Τάσου, όλοι οι συγγενείς του, αλλά και ο Δήμος Καλλιθέας και η Φιλαρμονική του Δήμου μας, μέλος της οποίας ήταν ο Τάσος και που σήμερα θα παίξει θλιβερά για να τον τιμήσει και να τον αποχαιρετήσει, στον δρόμο προς την τελευταία του κατοικία.
Πέρασε από πολλά τα εργαστήρια και τις δράσεις του Πολιτιστικού Οργανισμού ο Τάσος. Όλοι θα τον θυμόμαστε, πάντα να δίνει ως μέλος της Φιλαρμονικής, ρυθμό στα παιανίσματα της με τα κρουστά και το τύμπανο του. Οι συνάδελφοι του δεν μπορούν να πιστέψουν, τον χαμό του. Κανένας δεν το πιστεύει. Σας κεραυνός χτυπήσαν το χωριό τα μαύρα μαντάτα.
Ήταν πανταχού παρών ο Τάσος μέσα στον Πολιτιστικό οργανισμό. Και ο Τάσος και τα αδέλφια του συμμετείχαν και έλαμπαν με το παράστημα τους μέσα στα εργαστήρια του ΜΕΚΤΟ.
Ο Τάσος ήταν στο χορευτικό εργαστήρι, ο Τάσος ήταν στην παραδοσιακή μουσική, ο Τάσος ήταν στην Φιλαρμονική, ο Τάσος ήταν παντού.
Τάσο όλα τα παιδιά που μαζί συμμετείχατε στις δράσεις αυτές της νεολαίας και του πολιτισμού είναι σήμερα εδώ και όλοι κλαίνε. Κλαίνε τα Κοσκινού, κλαίει όλος ο Δήμος. Πάνδημος είναι ο τελευταίος αποχαιρετισμός σου. Είναι όλοι εδώ για σένα.
Ο Τάσος ήταν στρατιώτης. Δεν πρόλαβε να απολυθεί από τον στρατό. Υπηρετούσε την πατρίδα και δυστυχώς δεν έμελλε να πάρει απολυτήριο και να επιστρέψει στο σπίτι του ως πολίτης. Σε λίγο θα απολυόταν. Και οι συνάδελφοι του από τον Στρατό είναι εδώ.
Ακόμα ένα νέο παιδί, φεύγει άδικα, χτυπημένο από το τέρας της ασφάλτου και από την ανθρώπινη εγκληματική αμέλεια. Ήταν καλός οδηγός ο Τάσος. Φορούσε το κράνος του. Πρόσεχε. Όμως ο θάνατος, τον ζήλεψε και του «έκλεισε» τον δρόμο της ζωής.
Όλοι μας τον Τάσο θα τον θυμόμαστε όπως ήταν και όπως θα είναι πάντα, άφθαρτος από τον αδυσώπητο χρόνο.
Θα τον θυμόμαστε, νέο, ωραίο, δυνατό, λεβέντη και για πάντα ζωντανό στην μνήμη μας.
Αιωνία του η μνήμη και ας είναι ελαφρύ, το Κοσκινιάτικο χώμα που θα τον σκεπάσει.
Εκ μέρους
του Δημοτικού Συμβουλίου
του Δήμου Καλλιθέας
