Ο blogger Τάσος Κώστας διαφωνεί με τη «φήμη» περί παραχώρησης της εκκλησιαστικής έκτασης Μητροπολίτης για την κατασκευή πολυτελούς ξενοδοχείου
Οπως όλοι γνωρίζουμε η εκκλησία έχει την ιδιοκτησία μίας μεγάλης έκτασης σε κεντρικό σημείο γνωστή ως "Μητροπολίτης". Σε παλιότερη δημόσια τοποθέτησή μου είχα σημειώσει ότι η αξιοποίησή της, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση του παλιού στρατοπέδου στις Καλυθιές και την ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων στον Σαραντάπηχο και το Ερημόκαστρο μπορούν να αποτελέσουν το όχημα για να καθιερωθεί το Φαληράκι τις επόμενες δεκαετίες ως ένα σημαντικό τουριστικό θέρετρο στη Μεσόγειο και να ξεφύγουμε από το μοντέλο του μαζικού τουρισμού επενδύοντας στην ποιότητα. Παράλληλα με αλλαγή πορείας του Φαληρακίου το χωριό μας θα οδηγηθεί σε μία καλύτερη διαδρομή από αυτήν που ακολουθεί τώρα.
https://otoposmas.wordpress.com/2016/02/26/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B9-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%BF/
Πριν λίγους μήνες άκουσα "μία φήμη" ότι η Εκκλησιαστική Επιτροπή Καλυθιών ψάχνει τις νομικές λεπτομέρειες για το ενδεχόμενο να παραχωρηθεί για πολλές δεκαετίες η έκταση του Μητροπολίτη σε επενδυτές μεγάλου βεληνεκούς για την κατασκευή πολυτελούς ξενοδοχείου με την προσδοκία το ετήσιο μίσθωμα να φτάσει τα 100 χιλ. ευρώ προκειμένου να καλύπτονται οι ετήσιες ανάγκες (ΕΝΦΙΑ, φορολογία κτλ) και να μένουν χρήματα για την προστασία και ανάδειξη των παλιών μοναστηριών.
Δεν έδωσα σημασία στην φήμη σκεπτόμενος ότι "πέρα από τις οικονομικές ανάγκες της εκκλησίας υπάρχουν και οι ανάγκες του Φαληρακίου".
Σήμερα επιβεβαίωσα ότι δεν απλή φήμη αλλά σοβαρές σκέψεις της Εκκλησιαστικής Επιτροπής Καλυθιών και με "έζωσαν τα φίδια".
Το Φαληράκι δεν χρειάζεται άλλο ένα μεγαθήριο που θα φέρει επισκέπτες με βραχιολάκι, θα επιβαρύνει σε μέγιστο βαθμό το περιβάλλον, θα προκαλέσει κυκλοφοριακό κουμφούζιο, θα λειτουργεί ανταγωνιστικά με τις υπάρχουσες επιχειρήσεις Καλυθενών και θα γεμίσει την περιοχή μας με εργατικό δυναμικό από κάθε φτωχή περιοχή της Ευρώπης.
Δεν χρειαζόμαστε περισσότερους τουρίστες. Λιγότερους που θα μπορούν να ξοδεύουν περισσότερα έχουμε ανάγκη.
Και τελικά η εκκλησία δεν πρέπει να λειτουργεί ως επενδυτής αλλά να ενδιαφέρεται και για άυλες έννοιες όπως το περιβάλλον, ιστορία, ο πολιτισμός κτλ. (κάτι που δεν έκανε η προηγούμενη διοίκησή της όταν παραχώρησε κεντρική έκταση στο ΚΤΕΛ ή όταν έγινε προσπάθεια να παραχωρηθούν σε «επενδυτή» 50 στρέμματα στον Ψαλιδόκαμπο).
Ποιος από τους κατοίκους Καλυθιών (αυτοί που δηλαδή αποτελούν το ποίμνιο της τοπικής εκκλησίας) θεωρεί ότι η κατασκευή πολυτελούς ξενοδοχείου στον «Μητροπολίτη» είναι η κατάλληλη λύση για τα 70 στρέμματα; Το ξενοδοχείο μπορεί να γεμίσει τα ταμεία της εκκλησίας αλλά θα δημιουργήσει «μπελάδες» στο υπέρ-κορεσμένο Φαληράκι.
Με τον κίνδυνο να χαρακτηριστώ εμπαθής ή πολέμιος της εκκλησίας σημειώνω ότι οι τελευταίες αναρτήσεις γίνονται από την ανάγκη να αλλάξει η εικόνα της περιοχής μας (Φαληράκι – Καλυθιές) και να βελτιωθεί η ποιότητα εκείνων που επιλέγουν την περιοχή μας για παραθερισμό ή μόνιμη κατοικία.
Η εκκλησία μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο αν παρθούν αποφάσεις με ανοικτά μυαλά, σε συνεργασία με την τοπική κοινωνία χωρίς πρώτο στόχο την εισροή χρημάτων στα ταμεία της.
Απόψεις «δεν έρχεσαι στην εκκλησία, μην ασχολείσαι με τα περιουσιακά της» είναι σε λάθος κατεύθυνση. Η τεράστια περιουσία της εκκλησίας δημιουργήθηκε από δωρεές των προγόνων μας κάτι που σημαίνει ότι ο καθένας μπορεί να καταθέσει την άποψή του. Αλλωστε απόψεις καταθέτουμε δεν παίρνουμε αποφάσεις.
Το άλλο επιχείρημα «η εκκλησία θέλει βοήθεια και όχι πόλεμο» είναι άτοπο γιατί στο πέρασμα του χρόνου η ορθόδοξη εκκλησία γιγαντώθηκε γιατί αντιμετώπισε με επιτυχία και προβολή της αγάπης τους πολέμιούς της.
Και τα όποια προβλήματα της εκκλησίας (οικονομικά κυρίως) αντιμετωπιζόταν με την συμβολή των πιστών...
Η πραγματικότητα είναι ότι οι εκκλησίες, στην Ελλάδα, άρχισαν να αδειάζουν όταν η εκκλησία αντί να περιοριστεί στο πνευματικό της έργο ξεκίνησε να λειτουργεί ως επιχειρηματίας αναζητώντας έσοδα, επενδύσεις και ενοίκια…
Το πρόβλημα δεν είναι η εκκλησία, η εκκλησία μπορεί να είναι η λύση.
Το πρόβλημα είναι η έλλειψη ποιότητας και οι προτεραιότητες που θέτουμε ως τοπική κοινωνία.
Και κάτι επί προσωπικού. Στην σχολή δημοσιογραφίας διδάχθηκα ότι ο δημόσιος λόγος πρέπει να είναι παρεμβατικός, να ενοχλεί και να μην αποθεώνει. Ο δημοσιογράφος οφείλει να μην είναι αρεστός στην εξουσία και να είναι στο πλευρό των αδυνάτων. Σίγουρα δεν καμαρώνω ότι έγινα καλός δημοσιογράφος, αλλά υπάρχουν στιγμές που βλέποντας τα προβλήματα του τόπου μας θυμάμαι τα λόγια των δασκάλων μου… Μην θυμώνετε με τις δημόσιες, επώνυμες τοποθετήσεις, Να σας τρομάζουν οι κουτσομπολίστικες κουβέντες στα καφενεία και αυτοί που ενώ δημόσια σας αγαπούν όταν βρεθούν πίσω από κλειστές πόρτες σας κατηγορούν.
Οπως όλοι γνωρίζουμε η εκκλησία έχει την ιδιοκτησία μίας μεγάλης έκτασης σε κεντρικό σημείο γνωστή ως "Μητροπολίτης". Σε παλιότερη δημόσια τοποθέτησή μου είχα σημειώσει ότι η αξιοποίησή της, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση του παλιού στρατοπέδου στις Καλυθιές και την ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων στον Σαραντάπηχο και το Ερημόκαστρο μπορούν να αποτελέσουν το όχημα για να καθιερωθεί το Φαληράκι τις επόμενες δεκαετίες ως ένα σημαντικό τουριστικό θέρετρο στη Μεσόγειο και να ξεφύγουμε από το μοντέλο του μαζικού τουρισμού επενδύοντας στην ποιότητα. Παράλληλα με αλλαγή πορείας του Φαληρακίου το χωριό μας θα οδηγηθεί σε μία καλύτερη διαδρομή από αυτήν που ακολουθεί τώρα.
https://otoposmas.wordpress.com/2016/02/26/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B9-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%BF/
Πριν λίγους μήνες άκουσα "μία φήμη" ότι η Εκκλησιαστική Επιτροπή Καλυθιών ψάχνει τις νομικές λεπτομέρειες για το ενδεχόμενο να παραχωρηθεί για πολλές δεκαετίες η έκταση του Μητροπολίτη σε επενδυτές μεγάλου βεληνεκούς για την κατασκευή πολυτελούς ξενοδοχείου με την προσδοκία το ετήσιο μίσθωμα να φτάσει τα 100 χιλ. ευρώ προκειμένου να καλύπτονται οι ετήσιες ανάγκες (ΕΝΦΙΑ, φορολογία κτλ) και να μένουν χρήματα για την προστασία και ανάδειξη των παλιών μοναστηριών.
Δεν έδωσα σημασία στην φήμη σκεπτόμενος ότι "πέρα από τις οικονομικές ανάγκες της εκκλησίας υπάρχουν και οι ανάγκες του Φαληρακίου".
Σήμερα επιβεβαίωσα ότι δεν απλή φήμη αλλά σοβαρές σκέψεις της Εκκλησιαστικής Επιτροπής Καλυθιών και με "έζωσαν τα φίδια".
Το Φαληράκι δεν χρειάζεται άλλο ένα μεγαθήριο που θα φέρει επισκέπτες με βραχιολάκι, θα επιβαρύνει σε μέγιστο βαθμό το περιβάλλον, θα προκαλέσει κυκλοφοριακό κουμφούζιο, θα λειτουργεί ανταγωνιστικά με τις υπάρχουσες επιχειρήσεις Καλυθενών και θα γεμίσει την περιοχή μας με εργατικό δυναμικό από κάθε φτωχή περιοχή της Ευρώπης.
Δεν χρειαζόμαστε περισσότερους τουρίστες. Λιγότερους που θα μπορούν να ξοδεύουν περισσότερα έχουμε ανάγκη.
Και τελικά η εκκλησία δεν πρέπει να λειτουργεί ως επενδυτής αλλά να ενδιαφέρεται και για άυλες έννοιες όπως το περιβάλλον, ιστορία, ο πολιτισμός κτλ. (κάτι που δεν έκανε η προηγούμενη διοίκησή της όταν παραχώρησε κεντρική έκταση στο ΚΤΕΛ ή όταν έγινε προσπάθεια να παραχωρηθούν σε «επενδυτή» 50 στρέμματα στον Ψαλιδόκαμπο).
Ποιος από τους κατοίκους Καλυθιών (αυτοί που δηλαδή αποτελούν το ποίμνιο της τοπικής εκκλησίας) θεωρεί ότι η κατασκευή πολυτελούς ξενοδοχείου στον «Μητροπολίτη» είναι η κατάλληλη λύση για τα 70 στρέμματα; Το ξενοδοχείο μπορεί να γεμίσει τα ταμεία της εκκλησίας αλλά θα δημιουργήσει «μπελάδες» στο υπέρ-κορεσμένο Φαληράκι.
Με τον κίνδυνο να χαρακτηριστώ εμπαθής ή πολέμιος της εκκλησίας σημειώνω ότι οι τελευταίες αναρτήσεις γίνονται από την ανάγκη να αλλάξει η εικόνα της περιοχής μας (Φαληράκι – Καλυθιές) και να βελτιωθεί η ποιότητα εκείνων που επιλέγουν την περιοχή μας για παραθερισμό ή μόνιμη κατοικία.
Η εκκλησία μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο αν παρθούν αποφάσεις με ανοικτά μυαλά, σε συνεργασία με την τοπική κοινωνία χωρίς πρώτο στόχο την εισροή χρημάτων στα ταμεία της.
Απόψεις «δεν έρχεσαι στην εκκλησία, μην ασχολείσαι με τα περιουσιακά της» είναι σε λάθος κατεύθυνση. Η τεράστια περιουσία της εκκλησίας δημιουργήθηκε από δωρεές των προγόνων μας κάτι που σημαίνει ότι ο καθένας μπορεί να καταθέσει την άποψή του. Αλλωστε απόψεις καταθέτουμε δεν παίρνουμε αποφάσεις.
Το άλλο επιχείρημα «η εκκλησία θέλει βοήθεια και όχι πόλεμο» είναι άτοπο γιατί στο πέρασμα του χρόνου η ορθόδοξη εκκλησία γιγαντώθηκε γιατί αντιμετώπισε με επιτυχία και προβολή της αγάπης τους πολέμιούς της.
Και τα όποια προβλήματα της εκκλησίας (οικονομικά κυρίως) αντιμετωπιζόταν με την συμβολή των πιστών...
Η πραγματικότητα είναι ότι οι εκκλησίες, στην Ελλάδα, άρχισαν να αδειάζουν όταν η εκκλησία αντί να περιοριστεί στο πνευματικό της έργο ξεκίνησε να λειτουργεί ως επιχειρηματίας αναζητώντας έσοδα, επενδύσεις και ενοίκια…
Το πρόβλημα δεν είναι η εκκλησία, η εκκλησία μπορεί να είναι η λύση.
Το πρόβλημα είναι η έλλειψη ποιότητας και οι προτεραιότητες που θέτουμε ως τοπική κοινωνία.
Και κάτι επί προσωπικού. Στην σχολή δημοσιογραφίας διδάχθηκα ότι ο δημόσιος λόγος πρέπει να είναι παρεμβατικός, να ενοχλεί και να μην αποθεώνει. Ο δημοσιογράφος οφείλει να μην είναι αρεστός στην εξουσία και να είναι στο πλευρό των αδυνάτων. Σίγουρα δεν καμαρώνω ότι έγινα καλός δημοσιογράφος, αλλά υπάρχουν στιγμές που βλέποντας τα προβλήματα του τόπου μας θυμάμαι τα λόγια των δασκάλων μου… Μην θυμώνετε με τις δημόσιες, επώνυμες τοποθετήσεις, Να σας τρομάζουν οι κουτσομπολίστικες κουβέντες στα καφενεία και αυτοί που ενώ δημόσια σας αγαπούν όταν βρεθούν πίσω από κλειστές πόρτες σας κατηγορούν.
