ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΑΛΠΗ

Η ώρα της κάλπης έφτασε. Ο οργισμένος ελληνικός λαός καλείται την Κυριακή να αποφασίσει ποιες πολιτικές δυνάμεις θα διαχειριστούν τους δύσκολους μήνες που έρχονται.
Συνειδητά το blog αποφάσισε σε αυτές τις εκλογές να μην προβάλει κόμματα και υποψηφίους. Η Ελλάδα έφτασε στην πτώχευση επειδή και οι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ (από κορυφαίο μέχρι τοπικό επίπεδο) έχουν σχέσεις συναλλαγής με τους πολιτικούς των πρώην μεγάλων κομμάτων, ειδικά σε περίοδο εκλογών.
Αυτό το φαινόμενο μπορεί στους πολίτες να μην αρέσει όμως είναι μία αλήθεια που πηγάζει από την ανάγκη των ΜΜΕ να επιβιώσουν ως επιχειρήσεις σε ένα διαλυμένο οικονομικό περιβάλλον. Είναι χαρακτηριστικό πως δύο τοπικές εφημερίδες για να μην χάσουν τα χρήματα των πολιτικών διαφημίσεων που έχουν απόλυτη ανάγκη κατήργησαν στην πράξη την αργία της Πρωτομαγιάς. Ηθικά μπορεί να είναι κατακριτέο όμως υπάρχει η σκληρή πραγματικότητας της πληρωμής μισθών, φόρων και λοιπών υποχρεώσεων.
 Οι δημοσιογράφοι έχουν τις δικές τους ευθύνες όμως το τεράστιο και αδιαμφισβήτητο ποσοστό ευθύνης ανήκει σε όλους εκείνους που από το 1980 διαχειρίστηκαν το χρήμα και τις τύχες της χώρας.
Στις προηγούμενες εθνικές εκλογές μέσω της τοπικής εφημερίδας Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ στήριξα με όλες μου τις δυνάμεις την συγχωριανή μας Μίκα Ιατρίδη. Αυτό για πολλούς ήταν «έγκλημα και αμάρτημα» με αποτέλεσμα να ακούσω μέχρι και κατάρες. Βέβαια όλοι αυτοί που με κατηγορούσαν ήξεραν ότι οι εφημερίδες που διάβαζαν καθημερινά έκαναν ακριβώς το ίδιο για άλλους υποψηφίους. Στη σχέση ΜΜΕ – αναγνώστες – πολιτικοί υπάρχει πολύπλευρη υποκρισία.
Εκρινα ότι έκανα το σωστό αφού η εφημερίδα κυκλοφορούσε μόνο σε Καλυθιές – Φαληράκι – Κοσκινού – Ψίνθο. Αυτοί που με έβριζαν και ακόμη με βρίζουν πίσω από την πλάτη μου, ποτέ δεν σκέφτηκαν ότι θα έβγαζα πολλά λεφτά εάν φιλοξενούσα διαφημίσεις και συνεντεύξεις υποψηφίων από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
Ηταν τόσο πετυχημένη η επιλογή μου να στηρίξω την υποψηφιότητα της Μίκας Ιατρίδη που δεν πέρασαν λίγοι μήνες και η εφημερίδα αποσύρθηκε από τα περίπτερα αφήνοντας μεγάλα χρέη στις τσέπες μου.
Η Μίκα τελικά τα κατάφερε, εκλέχθηκε πρώτη και μοναδική βουλευτής της ΝΔ και ο λαός θα κρίνει εάν οι πολιτικές της επιλογές τους τελευταίους μήνες είναι σωστές ή λανθασμένες.
Από πρωτοεμφανιζόμενη και έχουσα την ανάγκη προβολής η Μίκα έχει εξελιχθεί σε πολιτικό παράγοντα της Δωδεκανήσου με δικούς της μηχανισμούς προώθησης των θέσεών της. Και σε αυτούς τους μηχανισμούς εγώ δεν είχα ούτε έχω θέση.
Και σε αυτές τις εκλογές μέσα από το blog ή την επανέκδοση της εφημερίδας θα μπορούσα να κερδίσω χρήματα. Όμως συνειδητά δεν το έκανα. Ισως να φταίει πως στην προσωπική αυτοκριτική μου βγήκε το συμπέρασμα πως έχω και εγώ, ως πολίτης, ευθύνη για την πολιτική και οικονομική κατάντια της Ελλάδας μας. Αποτέλεσμα αυτής της αυτοκριτικής ήταν και η συμμετοχή μου στις Περιφερειακές εκλογές με το ψηφοδέλτιο των Οικολόγων – Πράσινων.
Αν όλοι κάνουμε αυτοκριτική και αλλάξουμε, όχι μόνο τον τρόπο σκέψης μας, τις πράξεις μας ίσως η Ελλάδα μπει επιτέλους σε δρόμο βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης.

Σε αυτές τις εκλογές δεν θα ψηφίσω ΠΑΣΟΚ γιατί από το 1980 έως σήμερα που κυβέρνησε πάμπολλες φορές οδήγησε τη χώρα από το κακό στο χειρότερο και έχει κύριο χαρακτηριστικό του τον λαϊκισμό. Τα πρόσωπα στην κορυφή αλλάζουν αλλά ο χαρακτήρας του κόμματος όχι.
Δεν θα ψηφίσω ΝΔ γιατί είναι μία από τα ίδια με το ΠΑΣΟΚ.
Κόμματα αναξιόπιστα που σε κάθε εκλογές ανακοινώνουν λύσεις και μαγικά προγράμματα αλλά όταν έρθει η ώρα της εφαρμογής τα κάνουν μπάχαλο. Οσο καλός και αν ακούγεται ο Σαμαράς έχει ένα κόμμα φθαρμένο σε πρόσωπα και μηχανισμούς.
Δεν θα ψηφίσω κόμματα όπως η ΚΟΙΩΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ και οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ και το ΛΑΟΣ γιατί προέρχονται από τα σάπια υλικά της σαπίλας του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Δείτε τις προεκλογικές τακτικές που ακολουθούν και θα καταλάβετε. Δεν τους ενδιαφέρει η ουσία αλλά οι εντυπώσεις.
Και φυσικά δεν θα ψηφίσω ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ γιατί η αυτοδικία, ο φασισμός και η χούντα είναι καταστάσεις που με κάνουν να τρομάζω. Ολοι, ακόμη και οι αριστεροί, συμφωνούν πως οι μετανάστες πρέπει να φύγουν από την Ελλάδα γιατί δεν τους αντέχει άλλο η χώρα μας αλλά αυτό πρέπει να γίνει με τάξη και κανόνες και όχι με βία και αταξία.

Το ερώτημα είναι τι ψηφίζουμε την Κυριακή με την σημείωση ότι όλοι πρέπει να πάμε στις κάλπες για να εκφράσουμε τη γνώμη μας.
Υπάρχουν κόμματα όπως οι Οικολόγοι Πράσινοι, η Δημοκρατική Αριστερά,  ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και η Δημιουργία Ξανά που πραγματικά αξίζουν να πάρουν μία ευκαιρία ώστε με την παρουσία τους και το λόγο τους να ανανεώσουν τα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Η Ελλάδα έχει πιάσει πάτο και πρέπει να τιμωρηθούν όλοι αυτοί που την οδήγησαν στον παγκόσμιο εξευτελισμό. Οσο πιο δυνατό είναι το χαστούκι που θα δεχθούν αυτοί που φταίνε τόσο πιο γρήγορα η χώρα μας θα αλλάξει πορεία.
Πέρα από την επιλογή κόμματος αυτό που πρέπει όλοι μας να προσέξουμε την Κυριακή είναι η επιλογή των προσώπων. Εδώ στα Δωδεκάνησα υποφέρουμε από την προσωπολατρία και τις μόνιμες επιλογές πολιτικών. Τα νησιά μας έχουν μείνει στάσιμα εξαιτίας Μαυρογυαλούρων.
Ψηφίστε νέα, άφθαρτα πρόσωπα που έχουν εργαστεί σκληρά στην αληθινή ζωή, έχουν κολλήσει πραγματικά ένσημα με ιδρώτα και δεν είναι βολεμένοι και προϊόντα του σάπιου συστήματος.
Για να καταλάβετε τι εννοώ γράφω ένα… τυχαίο παράδειγμα. Αν ανήκεις σε πολιτικό γραφείο βουλευτή – υπουργού μπορεί να προσληφθείς φύλακας στις φυλακές της Κω και τελικά με μετάταξη να βρεθεί σε γραφείο οικονομικού ενδιαφέροντος στη Ρόδο. Και το εξοργιστικό είναι πως οι σπουδές του είναι εντελώς σε άλλη κατεύθυνση. Οι διορισμοί και οι μετατάξεις (πάντοτε τυπικές και νόμιμες) είναι παράγωγο της σάπιας Ελλάδας που οφείλουμε να ξεριζώσουμε.

Μείναμε λίγες ημέρες, αφήστε στην άκρη την οργή και πάρτε τις αποφάσεις σας με ψυχραιμία και ακούγοντας με ανοικτά αυτιά τους υποψηφίους.
 Η Ελλάδα αυτές τις δύσκολες εποχές χρειάζεται πάνω απ’ όλα τους πολίτες της και όχι τους πολιτικούς. Αγνοήστε όσους σβήνουν κλήσεις, υπόσχονται διορισμούς ή βρίσκονται έξω από τα εκλογικά κέντρα και σας πιέζουν ψυχολογικά. Στο παραβάν με τα ψηφοδέλτια και το στυλό ο μόνος που μας βλέπει είναι η συνείδησή μας.

Καλή ψήφο

Τάσος Κώστας
(πρώην εκδότης, νυν καφετζής αλλά πάντοτε δημοσιογράφος)