ΦΑΛΗΡΑΚΙ, ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ

Ενα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ για την κατάσταση που επικρατεί στο Φαληράκι δημοσίευσε στο σημερινό της φύλλο η έγκυρη τοπική εφημερίδα Η ΓΝΩΜΗ. Στο ρεπορτάζ καταγράφεται η έντονη αντίδραση των κατοίκων του Φαληρακίου για τα μεγάλα προβλήματα που δημιουργούν με την συμπεριφορά τους οι λαθρομετανάστες.
Αγοράστε την εφημερίδα για να δείτε συγκλονιστικές φωτογραφίες από δρόμους στους οποίους κατοικούν Αφρικανοί μετανάστες.
Το ρεπορτάζ επιμελήθηκε η δημοσιογράφος Στέλλα Καρατζίκη:

"Το τσεκούρι του πολέμου ξεθάβουν οι κάτοικοι του Φαληρακίου που σήμερα έχει ανακυρηχτεί εμπόλεμη ζώνη, με τους μάχοντες να συγκεντρώνουν πολεμοφόδια και στρατηγικά σχέδια αντιμετώπισης του "εχθρού".Το άλλοτε ασφυκτικά γεμάτο τουριστικό θέρετρο σήμερα δίνει αγώνα να κρατηθεί ζωντανό καθώς πνίγεται κυριολεκτικά από ορθές λαθρομεταναστών που έχουν κατακλύσει κάθε γωνιά του χωριού. Η Κατάσταση έχει ξεπεράσει τα όρια της αντοχής και είναι πια θέμα ημερών να σπάσει το απόστημα με ακραία αιματηρά αποτελέσματα. Οι περιγραφές και διηγήσεις των κατοικων για το τι αντιμερωπίζουν καθημερινά προκαλούν σοκ....

                   Αν κάποιοι ακόμα νομίζουν πως η έξαρση της εγκληματικότητας,  λόγω της παρανομης εισροής λαθρομεταναστών έχει σταματήσει στην Πρωτεύουσα, καλά θα κάνουν να περάσουν μια βόλτα από το Φαληράκι, για δυο κουβεντούλες με τους κατοίκους. Οι ίδιοι απελπισμένοι πια , ανήμποροί να αντιδράσουν, απροστάτευτοι από τους νόμους και κάθε μορφή εξουσίας, στο έλεος των ορέξεων των εισβολέων, είναι έτοιμοι να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους από στιγμή σε στιγμή. Τις τελευταίες μέρες  πυροδότησε την οργή και τον φόβο τους η σύσταση και οργάνωση κανονικής συμμορίας αφρικανών μεταναστών με συγκεκριμένο...αρχηγό. Η ομάδα των παρανόμων συγκεντρώνοντας αυτοσχέδια όπλα, καδρόνια με καρφιά, ξύλα και ρόπαλα, ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει οποιουσδήποτε επιχειρήσουν να τους ενοχλήσουν. Δεδομένου του οτι οι επανελλειμένες εκκλήσεις παροχής βοήθειας και προστασίας από την αστυνομία δεν καρποφόρησαν, οι κάτοικοι βρίσκονται καθημερινά σε επιφυλακή περιμένοντας τα χειρότερα.Οι κλοπές, και οι απόπειρες βιασμών, κάποιες από τις οποίες τελεσφορούν είναι πια καθημερινό φαινόμενο, ενώ τελούνται απροκάλυπτα πια αφού καμία δύναμη δεν είναι αρκετή να τους εμποδίσει.Αναγκασμένοι να λαμβάνουν δρακόντεια μέτρα ασφαλείας προκειμένου να διαφυλάξουν τις περιουσίες τους και να προστατευσουν τα παιδιά τους οι ντόπιοι έχουν κυριολεκτικά χάσει τον ύπνο τους. Τα πλοκάμια του ανυσηχητικού φαινομένου απλώνονται σε πολλές διαστάσεις με τον Τουρισμό να δέχεται το μεγαλύτερο πλήγμα.Δυστυχώς ανεπανόρθωτο. Πρακτορεία αρνούνται να νοικιάσουν συγκροτίματα διαμερισμάτων πλησίων κατοικιών με λαθρομετανάστες.Επιχειρηματίες που έχουν επενδύσει περιουσίες στην κατασκευή τουριστικών καταλυμάτων απειλούνται με χρεοκοπία. Ερημωμένες από τουρίστες κι έλληνες ολόκληρες γειτονιές και παραλίες, καθώς τις έχουν οικειοποιηθεί οι παράνομοι, τρομοκρατώντας με την συμπεριφορά τους αδιακρίτως τον κόσμο. Το Φαληράκι πάλαι ποτέ κόσμημα της Ρόδου ,πασιγνωστος προορισμός, αναζητά σημερα λύση για να μπορέσει να επιβιώσει. Οι μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής διαμορφώνουν μια τραγικά απαράδεκτη εικόνα.....

   "...τρία πρακτορεία έχουν αρνηθεί, να φέρουν κόσμο στα δωμάτια μου. Εχω τουρίστες γερμανούς που έρχονται πολλά χρόνια κι αρνούνται πια να μείνουν στην περιοχή. Μας λένε ότι δεν θα ξανάρθουν. Επιλέγουν να μείνουν κάπου μακριά γιατί δεν νιώθουν ασφάλεια. Η Γειτονιά είναι γκέτο λαθρομεταναστών. Δίπλα σε κτίριο με δέκα δίκλινες γκαρσονιέρες στριμώχνονται και μένουν 60, με 70 άτομα. Κι αυτό στην καρδιά του τουριστικού κέντρου. Ενοχλούν τους τουρίστες στον δρόμο, τους ακολουθούν προκειμένου να καταφέρουν να τους κλέψουν. Δεν εργάζονται. Ζούνε από τα κλοπιμαία τους. Γειτόνισσα που ανέβηκε να πλύνει την ταράτσα της βρήκε πεταμένα δεκάδες άδεια πορτοφόλια.Τα μαζεύουν την ημέρα κάνοντας πλιάτσικο στις παραλίες και μετά τα πετάνε.. Τους ξέρουμε, τους βλέπουμε. Βλέπουμε ακόμα και συναλλαγές με ναρκωτικά, μέρα μεσημέρι. Δεν μπορούν να τους κάνουν τίποτα. Είναι στο απυρόβλητο.Τελευταία μας απειλούν ότι θα μας σπάσουν στο ξύλο αν επιχειρήσουμε να τους διώξουμε. Είναι κλίκες μεταξύ τους, φτάνουμε να φοβόμαστε και να τους καταγγείλουμε μην μας βάλουν στο στόχαστρο. Απείλεισαν το δεκαεξάχρονο παιδί μου, μέσα στο μαγαζί μου,με σκοπό να το βιάσουν. Ητάν μαστουρωμένος. Προλάβαμε να φτάσουμε εγκαιρα Αφέθηκε ελευθερος, ζήτησε μάλιστα συγνώμη.Λίγες μέρες μετά βίασε μια τουρίστρια. Τον πιάσανε. Τώρα είναι πάλι έξω. Περνά απο μπροστα μου, χαμογελά και ειρωνικά. Δεν μπορούμε να του κάνουμε τίποτα..."

...." έχω μια δεκαεφτάχρονη κόρη. Το βράδυ δεν κυκλοφορεί καθόλου μόνη της. Την πηγαινοφέρνω με το αυτοκίνητο. Δυο χρόνια πριν στα δεκαπέντε της θα την άφηνα. Δεν υπήρχε κανένας φόβος. Καθονται στις παραλίες και τα πάρκα το βράδυ και πίνουν , ξεγυμνώνονται και παρενοχλούν τον κόσμο. Οι τουρίστες είναι σοκαρισμένοι απο την κατάσταση. Λένε πως στην πατρίδα τους αυτά τα πράγματα δεν συμβαίνουν.Δεν τα αφήνουν να συμβούν"

..." στην γειτονιά δεν πλένονται μέσα στα σπίτια τους.Βγαίνουν στα μπαλκόνια η στις αυλές με μια λεκάνη, μένουν ολογυμνοι μπροστα στα μάτια των περαστικών. Η βρωμιά και η δυσωδία είναι απίστευτη. Τσακώνονται στους δρόμους, συνουσιάζονται μεταξύ τους δημόσια, δεν έχουν γυναίκες και παιδιά μαζί τους.Είναι προκλητικοί γιατί ξέρουν ότι κανείς δεν τους αγγίζει. Το θέμα είναι ότι υπάρχουν ανθρώποι, και κοινωνικές ομάδες και από κόμματα που τους προστατεύουν. Τους λένε  "μην φοβάστε ,κανένας δεν μπορεί να σας πειράξει". Για την δική μας την ασφάλεια κανεις δεν έχει κινηθεί. Η αστυνομία κάνει ότι μπορεί, αλλά αυτό που μπορεί δεν είναι αρκετό."

           ".... το βλέπεις αυτό το μηχανάκι που περνά; Αυτό το μηχανάκι το χρησιμοποιούν πέντε έξι άτομα από αυτούς. Μ αυτό έχουν αρπαχτεί πολλές τσάντες. Και χτες ακόμα. Αλλά κυκλοφορούν κανονικά. Δεν τρέχει τίποτα."

 "Αναγκαζόμαστε να κλειδαμπαρονόμαστε. Πριν λίγες μέρες ανοίξαν ένα χρυσοχοείο εδώ κοντα. Το άδειασαν. Πήραν τα πάντα.Χρειάζεται να οπλοφορούμε πια, αλλά κι αυτό είναι παράνομο. Δεν υπάρχει λύση, είναι εκατοντάδες ,κάθε μέρα και περισσότεροι. Ορίστε τα χαρτιά, έχω τετρακόσσιες υπογραφές στα χέρια μου. Τι να τις κάνω; Ορίστε και η επιστολή που συντάξαμε για τον Εισαγγελέα.Κι αυτός δεν μπορεί να κινηθεί. Δεν υπάρχει νόμος που να τον υποστηρίξει."

              " Δεν είμαι ρατσίστρια εγώ, ποτέ δεν είμουν, έχουμε τους Αλβανούς, να σου πώ όμως οι Αλβανοί δουλέυουν. Δες γύρω σου, έρημο το Φαληράκι. Υπήρχαν εποχές που δεν περνούσες από δω. Ηδή η γενική κρίση μας έχει κάνει μεγάλη ζημιά. Αυτή η κατάσταση με τους λαθρομετανάστες μας έχει αποτελειώσει. Ποιό; Το Φαληράκι."

 "Εχουν βγάλει κι αρχηγό τώρα. Απειλούν ότι ... θα μας δείξουν αν πλησιάσουμε.Οργανώθηκαν σε συμμορίες. Και να τους μαζέψει η αστυνομία τους αφήνει. Δεν τους νοιάζει. Θα περάσουν λίγες ώρες στο τμήμα και τι έγινε; Την άλλη μέρα πάλι έξω είναι. Αυτές οι ομάδες της ανταρσύας και αλληλεγγύης ήθελα να ξερα παιδιά δεν έχουνε.;Τους βοηθούν όσο μπορούν. Τους προστατεύουν. Τους λένε ότι έχουν δικαιώματα, κι ότι κανείς δεν μπορεί να τους διώξει.

"Με συγκρατεί η γυναίκα μου. Προσπαθώ και δεν δίνω σημασία όσο μπορώ. Αν ένα παιδί μου πέσει θύμα τους δεν ξέρω τι θα κάνω. Θα βρεθώ στην φυλακή.Θα τινάξω την ζωή μου. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε.Η κατάσταση είναι τραγική. Εδώ οι κάτοικοι είμαστε έτοιμοι να πάρουμε τον νόμο στα χέρια μας αφού αυτός αδιαφορεί. Και ότι γίνει. Κυνδινεύει η σωματική μας ακεραιότητα,  κυνδινεύουν τα παιδιά μας, υποχρεωμένοι να φυλάμε το βιός μας μερόνυχτα, όλα όσα πασχίσαμε να χτίσουμε μια ζωή πάνε στράφι γιατι οι τουρίστες δεν μένουν λόγω των λαθρομεταναστών. Ε κανείς δεν μας σκέφτεται; Εμένα ποιός θα έρθει να μου πεί ότι έχω δικαιώματα και να με προστατεύσει;Που είναι ο Δήμαρχος; Που είναι οι εκλεγμένοι μας. Γιατί αδιαφορούν; Τι κάνουν για μας; Ποιός θα σώσει το Φαληράκι; Δες γύρω σου τι γίνεται."

" Όταν μάθαμε για τις συμμορίες, και είδαμε ότι κανείς δεν ενδιαφέρθηκε τηλεφωνήσαμε στην Χρυσή Αυγή. Τα μέλη της ήρθαν αμέσως, μας καθησύχασαν, ενδιαφέρθηκαν, μας άκουσαν, υποσχέθηκαν να βρούν τρόπο, κάθε νόμιμο τρόπο να λύσουμε το ζήτημα. Αυτοί βοήθησαν με τις υπογραφές και μας καθοδήγησαν τι κινήσεις θα κάνουμε, και πως πρέπει να κινηθούμε για να εισακουστούμε. Η αλήθεια είναι πως από την ημέρα που ήρθανε εξαφανίστηκαν όλοι οι αλλοδαποί από τις παραλίες πέντε μέρες.Αλλά παίρνουν θάρρος και ξανάρχονται"

  Η οργή και η απελπισία των ανθρώπων που μιλούν είναι τόσο στέρεη ,που κόβεται με μαχαίρι. Η απομαγνητοφώνηση είναι στο ένα τρίτο. Θα καλύπταμε ολόκληρη έκδοση στην προσπάθεια να μεταφέρουμε τα λεγόμενα των ανθρώπων που μας μίλησαν. Με ανάμεικτο φόβο, απόγνωση, θυμό κατά πάντων υπευθύνων, μιλούν για το χείλος του γκρεμού προς το οποίο πλησιάζουν. Και κανείς δεν προτίθεται να τους σταματήσει. Οι νόμοι "δαντέλα" του ελληνικού κράτους βάζουν χειροπέδες στα χέρια της ίδιας της αστυνομίας που όπως ομολογούν οι κάτοικοι κάνει πραγματικά φιλότιμες προσπάθειες να προστατεύσει όσο μπορεί την περιοχή. Το αστυνομικό σώμα πάνω από όλα επιθυμει να σταθεί στον πολίτη. Δεκάδες  πολίτες συρρέουν καθε μέρα στο τμήμα καταγγέλοντας και ζητώντας λύσεις. Τα όργανα εξαντλούν τα περιθώρια των αρμοδιοτήτων τους στο μέτρο του εφικτού. Αυτό δεν αποδυκνείεται επαρκές. Μετά το χάος....

             Δεν ξέρουμε εαν δικαιούνται οι εξω από τον χορό να μιλούν για ρατσισμό διαβάζοντας αυτό το Ρεπορτάζ. Υποτίθεται ότι ο ορισμός του ρατσισμού είναι το μέγιστο μίσος για τον ελάχιστο λόγο.Οποιος το διακρίνει αυτό ανάμεσα σε αυτές τις γραμμές εμείς να πάμε πάσο... παμψηφεί.Το που θα έπρεπε να βρίσκονται αυτοί οι ανθρώποι αντί να είναι εδω σήμερα είναι κοινωνικό ,ίσως παγκόσμιο πρόβλημα και σίγουρα δεν θα το λύσουν οι Φαληρακιώτες. Εδώ προκύπτει ζήτημα ασφάλειας. Ασφάλειας ζωής ,παιδιών και περιουσίας. Και όταν απειλείται η ασφάλεια, σε πείσμα κι αντίθεση όλων των ευαίσθητων αλληλέγυων, τα ηνία αναλαμβάνει το ένστιγκτο. Το ένστιγκτο, ζωώδες αυταρχικό κι αυθόρμητο δεν χαλιναγωγείται ούτε κάτω από εκατομμύρια στρώματα επίπλασης πολιτισμού.

              Σίγουρα κανένας από μας δεν θα ήθελε να βρέθεί στην θέση εκείνου του δημοσιογράφου που σε μια μελλοντική έκδοση θα κληθεί να ανακοινώσει πρωτοσέλιδα.

"ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ,Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ".