Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΜΑΣ

Το kalithies.blogspot.com μεταφέρει στο διαδύκτιο την υπέροχη βραδιά της 23ης Ιουνίου 2013 όταν στην πλατεία Καλυθιών αναβίωσαν τα "μπαλέτα" προς τιμή των τουριστών περασμένων δεκαετιών και το Χορευτικό Εργαστήρι Καλυθιών Η ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ τίμησε τη μουσική και χορευτική παράδοση του χωριού μας.
Το κείμενο γράφτηκε και διαβάστηκε από την εκπαιδευτικό Νίτσα Αργυρού ενώ οι 80 εντυπωσιακές φωτογραφίες προσφέρθηκαν από Καλυθενούς στο αρχείο της ΤΕΡΨΙΧΟΡΗΣ.
Η ιστορία μας πρέπει να γίνεται κτήμα όλων όσοι κατάγονται από αυτόν τον μικρό τόπο και αξίζει να ταξιδεύει παντού, όπου υπάρχουν ψυχές που αγαπούν τις Καλυθιές. 
Απολαύστε το ταξίδι πίσω στον χρόνο....

Η λαϊκή παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα είναι ο πλούτος που η κάθε γενιά παραδίδει στην επόμενη. Μέσα από τη διαπάλη του παλιού με το καινούριο γεννιέται ο πολιτισμός.  Η ευαισθητοποίηση και πληροφόρηση των νέων σε θέματα της λαϊκής μας παράδοσης τους επιτρέπει να προβληματιστούν και να προχωρήσουν σε συγκρίσεις με τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα.
 Η γενιά που γνωρίζει τις ρίζες της, τον πολιτισμό που προηγήθηκε από αυτήν, μπορεί να χαράξει δυναμικά την δική της πορεία και να δημιουργήσει το δικό της πολιτισμό. Είναι σημαντικό να αναπτυχθεί ένας ουσιαστικός διάλογος πολιτισμών ανάμεσα στο παρόν και στο παρελθόν, ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα.
Ένας τρόπος είναι η αναζήτηση και η συζήτηση των ιστοριών και των διαδρομών, των βημάτων που χάραξαν οι παλαιότεροι για να βαδίσουν οι νεότεροι… Με τον τρόπο αυτό δίνεται η ευκαιρία να συναντηθούν τα βιώματα, οι εμπειρίες και οι αφηγήσεις του παρελθόντος με τη σημερινή πραγματικότητα.

Αυτή η διαδικασία δεν είναι καθόλου εύκολη. Απαιτεί τη συνεργασία πολλών ανθρώπων, πολλών ομάδων, πολλών γενεών που θα αναλάβουν να μεταλαμπαδεύσουν το λαϊκό μας πολιτισμό στις επόμενες γενιές.

Μία σημαντική ομάδα που δραστηριοποιείται στο χωριό μας τα τελευταία χρόνια με μεγάλη επιτυχία είναι το χορευτικό εργαστήρι ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ. Το χορευτικό εργαστήρι έχει ως στόχο τη διατήρηση και διάδοση των παραδοσιακών χορών και της μουσικής, αλλά και των παραδοσιακών ενδυμασιών κάθε τόπου. Πρώτιστο μέλημα του εργαστηρίου ήταν η δημιουργία και διατήρηση της Καλυθενής φορεσιάς.

Η διατήρηση και διάδοση του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από το χορό, τη μουσική, τις τοπικές ενδυμασίες είναι ένα πραγματικά δύσκολο εγχείρημα. Απαιτεί χρόνο, κόπο και μεράκι. Εκτός από την αγάπη και το πάθος για τον τόπο αυτό που μεγαλώσαμε και ζούμε, είναι απαραίτητη και η έμπρακτη υποστήριξη. Είναι συγκινητικό και σπουδαίο ότι πολλοί άνθρωποι έχουν στηρίξει αυτές τις προσπάθειες.
Ανάμεσά τους, ανάμεσά σας, θα θέλαμε εκ μέρους του Χορευτικού Εργαστηρίου Τερψιχόρη, να τιμήσουμε απόψε τρεις συγχωριανούς μας για την έμπρακτη υποστήριξή τους στο χορευτικό εργαστήρι. Και οι τρεις έχουν συνεισφέρει, ώστε να υλοποιηθούν οι στόχοι μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Για το λόγο αυτό η αποψινή βραδιά είναι αφιερωμένη στον κ. Μιχάλη Χατζηνικόλα, το γνωστό μας Μίχαλο, τον κ. Σάββα Σπανό, γνωστό Σαμ από την Αμερική και στην κ. Μίκα Ιατρίδη.

Υπάρχει ακόμη κάτι…. Κάτι σημαντικό που αξίζει και πρέπει να το επισημάνουμε… Υπάρχει ο δάσκαλος που με το ανήσυχο πνεύμα του και την αγάπη και το πάθος για την παράδοση αυτού του τόπου δημιούργησε μια σελίδα, ένα blog στο διαδίκτυο και από κει συλλέγει και δημοσιεύει αναμνήσεις μιας άλλης εποχής…. Ένα Καλυθενό σεντούκι γεμάτο εικόνες, μνήμες, μουσικές ικανά να μας ταξιδέψουν αρκετά χρόνια πριν, χρόνια που ίσως δεν τα ζήσαμε όλοι και δεν τα γνωρίζουμε. Κι εκεί, μέσα από το σεντούκι ξεπηδούν μνήμες και μας παρασύρουν σε χρόνια αλαργινά… κι έτσι απλά μαθαίνουμε, κι έτσι απλά εκτιμούμε και συνεχίζουμε… Σε ευχαριστούμε Δάσκαλε!
Σε ευχαριστούμε κύριε Κώστα Πολυχρονά γιατί το σεντούκι που έφτιαξες είναι γεμάτο θησαυρούς ανεκτίμητους!!! Γιατί η συνεισφορά σου στη διατήρηση και διάδοση του πολιτισμού αυτού του τόπου είναι μοναδική! Γι αυτό το συμβούλιο του χορευτικού εργαστηρίου αποφάσισε σήμερα εσύ ο Δάσκαλος να γίνεις επίτιμο μέλος του συλλόγου μας και μαζί να πορευτούμε στο κοινό μας έργο!

Μπήκαμε κι εμείς σε πειρασμό

Και πήραμε το κλειδάκι

Κι έτσι δειλά δειλά ανοίγουμε

Απόψε το σεντουκάκι…

Σεντουκάκι Καλυθενό

Γεμάτο ιστορίες

Διανθισμένο με πανέμορφες

Παραδοσιακές μας μελωδίες…

Να ταξιδέψουμε μαζί

Πιασμένοι χέρι χέρι

Για να θυμούνται οι παλιοί

Και να μαθαίνουνε οι νέοι….

Απόψε, 23 Ιουνίου, μέρα χαράς, μέρα γλεντιού, μέρα άρρηκτα δεμένη με το παλιό έθιμο του Κλήδονα, όπως τότε που σαν παιδιά ανάβαμε φωτιές στις γειτονιές και οι σπίθες πετάγονταν παντού, ανακατεύονταν με τα γέλια και τα τραγούδια μας  κι έμοιαζαν όλα τόσο, μα τόσο μαγικά…

Απόψε 23 Ιουνίου 2013 θα κάνουμε ένα ταξίδι σαν τη σπίθα που ταξιδεύει και  χάνεται μέσα στη σιγαλιά της νύχτας…

Απόψε θα ταξιδέψουμε όλοι μαζί με οδηγό τη μουσική και θα πάμε αρκετά χρόνια πίσω, εκεί κάπου στη δεκαετία του 1960. Τότε που το χωριό μας είχε την τύχη να υποδέχεται τους πρώτους τουρίστες από τη Βόρεια Ευρώπη. Οι περισσότεροι τότε ήταν Σουηδοί, γι αυτό και η πλατεία μας ήταν γνωστή ως πλατεία Σουηδίας.

Έρχονταν οι τουρίστες με τα λεωφορεία, με τα πούλματα, που λέγαμε…. Και τα παιδιά με τα κοντά παντελονάκια τους περίμεναν αράδα στην πλατεία για να τους υποδεχτούν… Ένα ματσάκι λουλούδια για το καλωσόρισμα, δυο κρινάκια, δυόσμος, βασιλικός, ό,τι βρίσκανε στις αυλές και στα σοκάκια… Μερικές αθώες φωνούλες τολμούσαν να φωνάξουν Χαλόου!!!
 Και μετά καμάρωναν που κατάφερναν να ξεστομίσουν μια λέξη ξενικιά… Καμάρωναν που λέγανε κάτι και στη δικιά τους γλώσσα… Και μετά τα αδέξια χεράκια απλώνονταν και πιάνονταν με τα κάτασπρα χέρια των τουριστών. Αυτά τα παιδιά ήταν οι πρώτοι ξεναγοί… Ξεναγούσαν τους τουρίστες στα σοκάκια του χωριού… στην πλατεία, στις Καμαρίτσες, στα Αλώνια, στο σχολείο και στην εκκλησία. Δειλά δειλά τους οδηγούσαν και στα σπίτια τους!
Και σιγά σιγά ξεθάρρευαν και οι κυράδες κι άνοιγαν τα σπίτια με τις καμάρες και τα κορφάδια! Στόλιζαν όμορφα τη στοίβη τους, τα πιάτα στους τοίχους, τις παλιές φωτογραφίες. Άσπριζαν τους τοίχους και ασβέστωναν με πλουμάκια τους δρόμους  και οι τουρίστες φωτογραφίζονταν με καμάρι στα αξιοθέατα!!! Κι έτσι, απλά και αθώα γίνανε και οι πρώτες γνωριμίες, γεννήθηκαν οι πρώτες φιλίες με τους ανθρώπους του εξωτερικού και κάναμε και τους πρώτους γιαρένιες!!!

Σταφύλια και σύκα ήταν τα πρώτα φιλέματα, τα κεράσματα στους ξένους, φρούτα φρέσκα, της εποχής από τις κληματαριές και τα περιβολάκια, τα κηπούλια….
Και οι ξένοι έδιναν καραμέλες και σοκολάτες στα πιτσιρίκια και κείνα…μάνα χαρά μανά χαρά, μανά χαρά μεγάλη, που γινόταν ακόμα μεγαλύτερη όταν άρχιζαν να καταφτάνουν και κάποια δεματάκια από το εξωτερικό…. Πως φάνταζαν τα καινούρια πραγματάκια στα αθώα ματάκια τους, τα ματάκια εκείνα που δεν είχαν κουραστεί

Κι ύστερα άρχισαν να στήνονται οι πρώτοι χοροί στην πλατεία, στου Κατσουνά τον καφενέ με τα πρώτα μπαλέτα του Μανόλη του Φιλιππάκη και με τις ελληνικές βραδιές του Νίκου του Τσαλίκη, τότε που η Μαρίκα κουβαλούσε με τη στάμνα το νερό από την Τρούμπα!!!

Και τότε πλημμύριζε η πλατεία μουσικές! Μαζί με τα μπαλέτα σηκώνονταν δειλά δειλά και οι επισκέπτες μας κι έσερναν αδέξια τα βήματά τους στους παραδοσιακούς ρυθμούς της μουσικής!!

Απόψε, όπως παλιά, ας αφεθούμε

Και με τις φωνούλες των παιδιών ας παρασυρθούμε

Κι ύστερα μαζί θα ταξιδέψουμε

Λίγα βήματα από παλιά να κλέψουμε…

Κι αν λιγάκι ξεχαστούμε

Ίσως στο χορό να μπούμε…

Ευχαριστούμε θερμά όλες τις οικογένειες που παραχώρησαν φωτογραφικό υλικό και πληροφορίες τόσο για τη δημιουργία της φορεσιάς, όσο και για το στήσιμο της αποψινής γιορτής!!!

Κι έτσι, σιγά σιγά τα βήματα των χορών κατάφεραν να μας οδηγήσουν αρκετά χρόνια πίσω, τότε που χορευτές όπως

Ο Μιχάλης ο Σαββούλης,  η Τσαμπίκα Καλίτση,     η Αναστασία Σωτηράκη,

η Δημητρούλα Κυριαζή ή Λαζάρενα,     η Αργυρώ Πολυχρόνη, ο Σάββας Σαββάκης,     

η Μαρίτσα Ταχραμάνη,  η Μαριέττα Σαββάκη,   ο Μανόλης Ταχραμάνης,

ο Χαράλαμπος Στατιού,  η Ευαγγελία Πολίτη,      ο Μανόλης Σωτρίλης,

ο Βασίλης Κώστας,  η Σέβα Αργυρού, η Μαριέττα Ταχραμάνη,             

η Αντιόχεια Σαββάκη,   η Ελευθερία Γρηγορά, η Υψηλάντη Σταματία,

η Ελευθερία Γουδή,  η Κική Κουτσονούρη,     η Ανθούλα Παπαελευθερίου,

η Μαριάνθη Κοντού,     ο Αργύρης Παπαδιός και πολλοί πολλοί άλλοι

χόρευαν με τις δοξαριές του Σάββα του Φλεβάρη, του Μιχάλη Μανιά και του Αντώνη Ταχραμάνη

λικνίζονταν περήφανα με το κλαρίνο του Κυριάκου Σαρίκα του Βαγιανού (γλάρος), του Αναστάσιου Γουδή , του Μιχάλη Παγωνάκη και του Γιώργου Πολυχρόνη

ενώ στα τύμπανα ήταν ο Γιώργος Παγωνάκης και ο Νικόλαος Λεβέντης

στο σαξόφωνο ο Γιώργος Παπαγεωργίου

στο σαντούρι ο Σάββας Σαββάκης

στο ακορντεόν ο Μιχάλης Παπαγεωργίου, ο Μιχάλης Χατζηνικόλας,  ο Στέργος Σωτηράκης (Στεργαλάς), ο Στέφανος ο Λεβέντης

και στην τρομπέτα ο Μιχάλης Μαλωίνας

και ακόμη αρκετοί άλλοι που ίσως τους έχουμε ξεχάσει….

Απόψε μαζί μας για να μας ταξιδέψουν μουσικά είναι

Ο Βάγιος Καραδημήτρης με την ορχήστρα του!!!

Στο σαντούρι η Νατάσα Καμπαστάνα

Ενώ στα τραγούδια των παιδιών η Σμάρω Ντουμάνη με την ορχήστρα της!!!

Ευχαριστούμε και όλα τα παιδιά που πήραν μέρος στα χορευτικά και κατάφεραν να μας παρασύρουν σε ένα ταξίδι μνήμης στο παρελθόν με οδηγό τη μουσική!!!

Χίλια ευχαριστώ είναι λίγα για να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη μας για την πολύτιμη και εθελοντική σας παρουσία στη σημερινή εκδήλωση του χορευτικού εργαστηρίου ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ!!!
Να στε όλοι καλά!!!!