ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ...

Αλήθεια τι σημαίνει το πανηγύρι για τον εορτασμό της Υψώσεως Τιμίου Σταυρού για το χωριό μας; Τριήμερο θρησκευτικής ευλάβειας και προσευχής ή τριήμερο κραιπάλης, πωλήσεων και κάπνας;
Στην Ελλάδα τα πανηγύρια έχουν εξοκείλει από τον πραγματικό τους σκοπό και έχουν μετατραπεί σε μεγάλη μπίζνα όπου λίγοι βγάζουν πολλά και πολλοί βγάζουν λίγα.
Το επιχειρηματικό σκέλος του πανηγυριού δεν είναι κατακριτέο αφού και η αρχική πηγή του, η εκκλησία αυτές τις ημέρες βλέπει να αυξάνουν θεαματικά η προσέλευση πιστών και τα έσοδα από τα κεριά και τις λαμπάδες.
Για κάποιοι λόγο το πανηγύρι μας (όπως και τα υπόλοιπα στο νησί και τη χώρα) κρίνεται επιτυχημένο όχι από τον κόσμο που πάει την παραμονή στον εσπερινό και ακολουθεί την περιφορά της εικόνας, αλλά με το πόσες καρέκλες γέμισαν στο γλέντι της πλατείας τη δεύτερη και κυρίως την τρίτη ημέρα.
Επειδή κατά καιρούς ακούγονται διάφορα για "αναβάθμιση του πανηγυριού" τι αλήθεια σημαίνει αυτό;
Κορυφαία μουσικά συγκροτήματα και πετυχημένοι καλλιτέχνες; Αυτή είναι η αναβάθμιση; Αν δηλαδή φέρουμε στην πλατεία την τρίτη ημέρα την Ελενα Παπαρίζου ή τον Σάκη Ρουβά το πανηγύρι μας θα είναι αναβαθμισμένο; Η αυτό θα δώσει την αφορμή στους Καλυθενούς και τους Ροδίτες να δώσουν μάχη για μία καρέκλα και ένα τραπέζι κοντά στην πίστα;
Γνωρίζοντας τα οικονομικά δεδομένα του πανηγυριού στην πλατεία (μετά από 16 χρόνια συμμετοχής) καταλαβαίνω ότι ακόμη και ο σχετικά φθηνός καλλιτέχνης που ακούει στο όνομα Ανδρέα Στάμος μπορεί να... οδηγήσει τους επιχειρηματίες που αναλαμβάνουν το ρίσκο σε οικονομικό αδιέξοδο.
Η όποια επιλογή καλλιτέχνη θα έχει σίγουρα αντιπάθειες αφού άλλος γουστάρει νησιώτικα. άλλος λαϊκά, άλλος ρεμπέτικα. άλλος ροκ, άλλο ποπ και άλλος κλαρίνα.
Σε έναν δημόσιο χώρο, σε μία λαϊκή (για τα πλήθη) εκδήλωση ο καθένας έχει δικαίωμα να ανέβει στην πίστα και να χορέψει με τον τρόπο που θέλει άσχετα αν αυτό προσβάλει την αισθητική των περισσότερων και επιλέγουν να... χαθούν στα μακρινά τραπέζια.
Ακόμη και αυτοί που δεν αγοράζουν σουβλάκια και μπύρες μπορούν να χορέψουν με τη ψυχή τους και να απαιτήσουν να τραγουδήσουν.
Η λογική "αναβάθμιση του πανηγυριού μέσω της μουσικής εκδήλωσης στην πλατεία" είναι λάθος. Φυσικά και το μουσικό γλέντι επιδέχεται βελτιώσεων, αισθητικών, χωροταξικών, οικονομικών που πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο διαλόγου. Αλλωστε κάτι ανάλογο πρέπει να γίνει και με την βελτίωση της εικόνας των παρελάσεων.
Το πανηγύρι χρειάζεται βελτίωση με κύριο άξονα την εκκλησιαστική επιτροπή. Δεν μπορεί η εκκλησία να έχει λόγο μόνο για την περιφορά της εικόνας. Πρέπει να φωνάξει και να απαιτήσει να μπουν κανόνες σεβασμού της θρησκευτικής υπόστασης του πανηγυριού κάτι που έγινε τον περασμένο μήνα στην Κρεμαστή το μεγαλύτερο πανηγύρι του νησιού.
Δεν μπορώ να καταλάβω πως το χωριό (κάτοικοι και υπεύθυνοι) ανέχεται να μετατρέπεται σε χωματερή και υπαίθριο ξενοδοχείο, χωρίς τουαλέτες, για ένα τριήμερο. Πως αυλές και τοίχοι σπιτιών μετατρέπονται σε υπαίθρια μαγαζιά. Είναι δυνατόν να επιτρέπεται η πώληση χαλιών, βρακιών και καλτσών; Τι σχέση έχουν όλα αυτά με ένα θρησκευτικό πανηγύρι;
Είναι δυνατόν να στήνεται υπαίθρια πώληση μαϊμού παπουτσιών απέναντι από νόμιμο μαγαζί με παπούτσια; Ποιος το επιτρέπει αυτό;
Πως δεν ελέγχονται όλοι αυτοί οι πλανόδιοι για τα σκουπίδια που αφήνουν πίσω τους και το απαράδεκτο θέαμα μέσα σε έναν οικισμό να δημιουργούνται επί τριήμερο υπαίθριοι καταυλισμοί κουρασμένων ανθρώπων που κοιμούνται, μαγειρεύουν και κάνουν την ανάγκη του;ς δίπλα σε σχολεία, καταστήματα και οικίες.
Αναβάθμιση πανηγυριού είναι η καθαριότητα, η ποιότητα και ο σεβασμός στο θρησκευτικό αντικείμενο. 
Αντί για χαλιά και βρακιά θα ήθελα πάγκους με παραδοσιακά ντόπια προϊόντα, είδη λαϊκής τέχνης ακόμη και λουλούδια.
Αντί για παπούτσια και μαχαίρια θα ήθελα να πωλούνται βιβλία, να υπάρχουν ολοήμερες δράσεις δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών και καλλιτέχνες του δρόμου που θα ζωγραφίζουν, θα φτιάχνουν αντικείμενα και θα τραγουδούν σε διάφορες γωνιές του χωριού.
Αυτό που κάνει η Τερψιχόρη, επιτυχημένα, έξω από τα γραφεία της, θα πρέπει να το κάνουν όλοι οι σύλλογοι. Ο Απόλλων αντί να πουλάει σουβλάκια και, λαχεία και ποτά θα μπορούσε με παλιές φωτογραφίες να παρουσιάζει την ιστορία της ομάδας και να ενημερώνει για τα δεκάδες παιδιά που αθλούνται στις ακαδημίες.
Ο ΦΑΡΟΣ θα μπορούσε να διοργανώνει μικρές πολιτιστικές, περιβαλλοντικές δράσεις ή να ενημερώνει τους χιλιάδες επισκέπτες για τα περιβαλλοντικά εγκλήματα στην περιοχή μας. Δεν μπορώ να δω καλύτερη ευκαιρία από το πανηγύρι που μπορούμε να προβάλουμε την οργή μας για τη λειτουργία λατομείων μέσα σε δάσος ή κάτι παρόμοιο.
Ρόλο έπρεπε να έχουν και τα σχολεία με τους δασκάλους να ενημερώνουν τους τουρίστες για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και παράλληλα να ενημερώνονται για τως πως λειτουργούν οι εκπαιδευτικές μονάδες στο εξωτερικό.
Τι ωραία θα ήταν να στηθούν θρανία και πίνακες και να γίνονται μαθήματα ελληνικών στους τουρίστες... 
Το φεστιβάλ γαστρονομίας που διοργανώνεται κάθε χρόνο στο Φαληράκι θα μπορούσε να επαναληφθεί και το τριήμερο του πανηγυριού για να ξεφύγουμε από τη μονοτονία της κρεατοφαγίας.
Αναβάθμιση του πανηγυριού σημαίνει συνεργασία με το ΚΤΕΛ και τον σύνδεσμο ΤΑΞΙ ώστε οι τουρίστες να μπορούν να έρθουν και να φύγουν από το χωριό χωρίς ταλαιπωρία, αλλά και η τοποθέτηση ενός ΑΤΜ ώστε να μπορούν να βγάλουν χρήματα για τις αγορές τους.
Δεν διεκδικώ το αλάθητο, αλλά καταθέτω πως αντιλαμβάνομαι την φράση "αναβάθμιση του πανηγυριού".
Πανηγύρι δεν είναι μόνο η πλατεία. Πανηγύρι είναι λάμψη και δράσεις σε όλο το χωριό, πρωί, μεσημέρι και βράδυ. Πανηγύρι είναι όλοι οι Καλυθενοί επί τριήμερο να έχουμε ανοικτές τις πόρτες μας και να διαφημίζουμε το χωριό μας σε όλους.
Η εκκλησιαστική επιτροπή δεν αρκεί να απαιτεί μικρόφωνα στην πλατεία για την ομιλία του Μητροπολίτη αλλά οφείλει, σε συνεργασία με την τοπική Κοινότητα και τους Συλλόγους να ενημερώσει τους χιλιάδες επισκέπτες για την ιστορία του χωριού, την ιστορία του ναού και το νόημα ενός πανηγυριού. Ενα φυλλάδιο με παλιές εικόνες των Καλυθιών και της εκκλησίας είναι περισσότερο χρήσιμο από όλα όσα τρελά και παλαβά γίνονται το τριήμερο.
Θα ήθελα να δω συγκεντρωμένους όλους τους Καλυθενούς ιατρούς να κάνουν εξετάσεις και να δίνουν συμβουλές. 
Εκτιμώ ότι ο νυν πρόεδρος δεν αδιαφόρησε αλλά προσπάθησε να κάνει αναβάθμιση στο πανηγύρι πετυχαίνοντας να γεμίσουν οι άδειες, συνήθως, καρέκλες το τρίτο βράδυ του γλεντιού στην πλατεία.
Αλλά σε σχέση με το περσινό πανηγύρι η μόνη αναβάθμιση που επιτεύχθηκε είναι ότι χόρεψαν περισσότεροι την τρίτη ημέρα και αντί για ταπεινές μπύρες και λαϊκή ρετσίνα σερβίραμε ακριβή βότκα και ουίσκι με τα παρελκόμενα.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων  ο Καλυθενός επιχειρηματίας, στον χώρο της διασκέδασης, που είχε συμμετοχή έκανε πολύ καλά τη δουλειά και σίγουρα τις επόμενες χρονιές, αν θελήσει να έχει ξανά εμπλοκή, μπορεί να πετύχει περισσότερα.
Ο στόχος του κειμένου είναι στραφεί η προσοχή στο "πανηγύρι" πέρα της κεντρικής εκδήλωσης στην πλατεία. Στόχος είναι να υπάρξει πανηγύρι ιδεών, δράσεων, προβολής του τόπου.

Υ.Γ. Ασχετο και σχετικό με το πανηγύρι. Γιατί ο Ελληνας σε στιγμές κορύφωση του γλεντιού πρέπει να... καταστρέφει τη φύση πετώντας γαρύφαλλα ή χαρτοπετσέτες; Για όλα αυτά τα γαρύφαλλα ξοδεύονται τόνοι νερού και για τις χαρτοπετσέτες καταστρέφονται κάποια δέντρα. Αφελής απορία ενός κουρασμένου πανηγυριτζή (αν υπάρχει αυτή η λέξη).
Υ.Γ 1 Στο πανηγύρι άλλοι αισθάνονται την ανάγκη να φάνε σουβλάκια, να πιουν αλκοόλ, να χορέψουν και να τραγουδήσουν. Εγώ μετά το πανηγύρι αισθάνθηκα την ανάγκη να επιστρέψω στην αγαπημένη μου δραστηριότητα, το γράψιμο. Μου έχει λείψει το άτιμο. Και την αφορμή μου την έδωσε ένα νεαρό Καλυθενό παλικάρι που ζει στο εξωτερικό και με μήνυμά του μου εξέφρασε λογικές απορίες για τον τρόπο που λειτουργεί η τοπική κοινωνία και οι αρχές της;
Υ.Γ 2 Αν δεν ξεφύγουμε από τα καθιερωμένα, τα τετριμμένα, τις εύκολες λύσεις μια ζωή, στην Ελλάδα, στη Ρόδο, στο χωριό μας θα παλεύουμε με τη μιζέρια, την γκρίνια και την έλλειψη ποιότητας.