ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΑΝΤΕΧΕΙ

Παρά τα εμφανή σημάδια μόλυνσης η κοίτη του ποταμού Ποτός έχει... ζωή. Στις μικρές λιμνούλες νερού που έχουν απομείνει ζουν εκατοντάδες γυρίνοι, δηλαδή μωρά βατραχάκια. 

Γυρίνος ονομάζεται η προνυμφική μορφή που έχουν οι βάτραχοι πριν από τη μεταμόρφωσή τους σε κανονικά άτομα. Ζουν αποκλειστικά στο νερό και αναπνέουν με βράγχια.
Γυρίνος (gurinus) ονομάζεται, επίσης, ένα γένος κολεοπτέρων εντόμων της οικογένειας των γυρινιδών. Ζει σε μικρούς κόλπους ή τέλματα, που σχηματίζουν τα τρεχούμενα νερά ή τα νερά της βροχής.

Εξωτερικά Χαρακτηριστικά

Ο γυρίνος έχει ωοειδές σώμα και μακριά ουρά. Το κεφάλι και το κορμί του είναι συγχωνευμένα σε μια ογκώδη μάζα, όμοια με ένα τεράστιο κεφάλι. Τα βράγχια, με τα οποία αναπνέει είναι αρχικά εξωτερικά και βρίσκονται πίσω από το κεφάλι τους, ενώ μετά από λίγο καιρό εξαφανίζονται και αντικαθίστανται από εσωτερικά, για να μετατραπούν στη συνέχεια σε πνεύμονες. Το ίδιο χρονικό διάστημα εμφανίζονται τα πίσω και μετά από λίγο καιρό τα μπροστινά πόδια, ενώ η ουρά του αρχίζει να μικραίνει, ώσπου τελικά εξαφανίζεται εντελώς. Το μήκος του γυρίνου φτάνει το 1 εκατοστό και το χρώμα του είναι συνήθως γαλάζιο.

Τροφή

Ο γυρίνος τρέφεται με τροφή φυτικής προέλευσης, όπως ξερά φύλλα, χορταράκια, φύκη και άλγες.

Πέρα από τους γυρίνους υπάρχουν μωρά καβουράκια και χελώνες του γλυκού νερού που όμως "αρνήθηκαν" να φωτογραφηθούν και (τρεις στον αριθμό) έτρεξαν να χαθούν στα βρώμικα νερά. 
Ο άνθρωπος εκτός από το να μολύνει το περιβάλλον θα μπορούσε να κάνει παρεμβάσεις, όπως η δημιουργία μκρών τεχνητών λιμνών που θα βοηθήσουν το περιβάλλον να διατηρήσει πολύτιμους βιότοπους καθαρού νερού.