Πριν την... σαρωτική εισβολή της οικοδομικής δραστηριότητας στην περιοχή μας για χάρη της τουριστικής ανάπτυξης του Φαληρακίου η ακτή είχε μικρούς βιότοπους που οι ντόπιοι αποκαλούσαν Ρένη.
Ήταν σαν μικρές "λιμνοθάλασσες" που δημιουργούταν τους χειμερινούς μήνες όταν το νερό των ποταμών έσκαβε την μαλακή άμμο για να φτάσει στη θάλασσα, λόγω άμμου, και το καλοκαίρι που μειωνόταν η ποσότητά του σχημάτιζε λίμνες μικρού βάθους. Σε αυτά τα "έλη" υπήρχε μίξη γλυκού (από την βροχή) και αλμυρού θαλασσινού νερού από τους νότιους ανέμους.
Οι μεγαλύτεροι των 60 ετών θυμούνται να υπάρχουν τέσσερις μεγάλες "ρένες" κοντά στην ακτή Φαληρακίου. Η μία βρισκόταν στην παραλία Καθαρά και οι άλλες στην κεντρική ακτή, μία στο κέντρο (εκεί που τώρα είναι η παιδική χαρά), μία προς το λιμανάκι και μία δίπλα από το τωρινό εστιατόριο Στέφανος.
Οι λίμνες αυτές ήταν η χαρά των παιδιών που κολυμπούσαν και έκαναν βουτιές και παράλληλα ψάρευαν τα ψάρια μικρού μεγέθους που έβρισκαν. Τα ψάρια μπορούσαν να φαγωθούν. Υπάρχουν μαρτυρίες ότι ακόμη και τους καυτούς μήνες του καλοκαιριού με το ελάχιστο νερό στις "ρένες" από την άμμο έβγαιναν χέλια σε μεγάλες ποσότητες.
Η οικοδομική δραστηριότητα των τελευταίων δεκαετιών είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν ρυάκια, να μπαζωθούν ρέματα και να αλλάξει η ροή των ποταμών με αποτέλεσμα σήμερα να διασώζεται μόνο μία μικρή "ρένη" πίσω από το παραλιακό εστιατόριο ΑΣΠΡΟ. Πριν το '80 οι "ρένες" είχαν πεντακάθαρα νερά, τώρα η ανθρώπινη δραστηριότητα τις έχει μετατρέψει σε βάλτο με λύματα και σκουπίδια.
Ο μικρός, όμορφος βιότοπος, παρότι δεν φιλοξενεί ψάρια αποτελεί καταφύγιο για πολύχρωμα έντομα, πουλιά ενώ στην πλούσια βλάστηση των καλαμιών βρίσκουν καταφύγιο τρωκτικά και φίδια δίχως δηλητήριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου