Μετά την ταλαιπωρία στις Καλυθιές, πήγα για δουλειά στα Κοσκινού.
Ενώ βρισκόμουν στα γραφεία του δήμου μπαίνει μία κυρία και ζητάει το κλειδί για να πάει κάποιους τουρίστες στο παραδοσιακό σπίτι. Οι υπάλληλοι έρχονται σε δύσκολη θέση, επικοινωνούν με δημοτικούς συμβούλους και τελικά εξηγούν στην κυρία ότι δεν μπορούν να βρουν το κλειδί.
Απογοητευμένη η κυρία και αφού έλεγε ότι "και άλλες φορές προσπάθησα να πάω τους τουρίστες στο παραδοσιακό σπίτι αλλά ήταν κλειστό. Σήμερα είναι η τελευταία τους ημέρα στο νησί", τελικά αναγκάστηκε να τους πάει στα γραφεία και να τους δείξει τις φωτογραφίες που υπάρχουν κρεμασμένες στους τοίχους..
Αυτή είναι η πραγματικότητα κύριοι της δημοτικής αρχής. Οι τουρίστες θέλουν να επισκεφτούν ένα παραδοσιακό σπίτι που διαφημίζεται και στο site του δήμου, αλλά οι πόρτες είναι κλειστές.
Η σύμβαση που πρέπει να γίνει με την κοπέλα που εργαζόταν τα προηγούμενα χρόνια είναι λίγες χιλιάδες ευρώ (ή 3 ή 5 χιλ.). Και όμως ο Πολιτιστικός Οργανισμός δεν κάνει την σύμβασξ γιατί δεν έχει λεφτά.
Αλλού και αλλού βρίσκονται τρόποι για να γίνουν συμβάσεις σε υπαλλήλους. Εκεί κολλήσατε; Πόσο πρέπει να συνεχιστεί η ξεφτίλα; Βρείτε τα μεταξύ σας (γιατί έχουμε και αυτές τις γελοίες αντιπαραθέσεις) και δώστε λύση στο πρόβλημα.
Να ξέρετε ότι υπάρχει και μία καταγγελία ότι οδηγός τουριστικού πούλμαν πήγε ξεναγούς για τα τους δείξει το παραδοσιακό σπίτι, αλλά και τότε οι πόρτες ήταν κλειστές...
Υ.Γ. Πριν κάποια χρόνια ο σύλλογος γυναικών Καλυθιών είχε εγκαινιάσει ένα παραδοσιακό σπίτι. Τι έγινε με αυτή την υπόθεση και αφού ξοδεύτηκαν κάποια χρήματα από ευρωπαϊκό πρόγραμμα γιατί το παλιό σπίτι δεν είναι ανοικτό στους επισκέπτες του χωριού μας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου