ΡΟΔΟΣ, ΙΟΥΝΙΟΣ 2009

Γράφει ο Νίκος Σάνσης

(οικονομολόγος)
από το blog pressmme.blogspot.com

Με αφορμή την απασχόληση συγγενών μας, σε τουριστική μονάδα, στο πανέμορφο νησί των Ιπποτών της Δωδεκανήσου, επισκεφτήκαμε με την γυναίκα μου για λίγες μέρες την Ρόδο. Όταν ο χρόνος άδειας που έχεις είναι μειωμένος εύχεσαι οι βασικοί συντελεστές ενός ταξιδιού, μεταφορά, διαμονή, φαγητό, αξιοθέατα, ψυχαγωγία, να λειτουργήσουν σαν ρολόι. Και ως δια μαγείας σε τούτο το ταξίδι όλα τελικά κύλησαν άψογα. Εξαιρετική στην... ακρίβεια και στα μέσα η αεροπορική εταιρία που μας μετέφερε. Θαυμάσιο το αυτοκινητάκι που νοικιάσαμε και 4 άτομα, οργώσαμε το νησί. Θαυμάσια απλό, καθαρό, και φθηνό το ξενοδοχείο που μείναμε. Ονειρεμένα τα μέρη, που είδαμε, κολυμπήσαμε, φάγαμε και απολαύσαμε. Οι ξενοδόχοι στη Ρόδο έκαναν μείωση τιμών της τάξεως του 30% και 40%. Αυτό δείχνει την αγάπη στον τόπο τους, την πατροπαράδοτη τουριστική συνείδηση, που τους διέπει από γενεά σε γενεά, από την δεκαετία του 60 και εντεύθεν. Όμως πολλά τουριστικά επαγγέλματα στα μεγάλα ξενοδοχεία όπως καμαριέρες σερβιτόροι, μάγειροι, συντηρητές, γίνονται πλέον από Τσέχους, Βουλγάρους, Ρουμάνους και Πολωνούς.
Έτσι εξηγείται το φαινόμενο το νησί την στιγμή αυτή, με αιχμή δύναμης τους Ιταλούς, να έχει πνιγεί από τουρισμό, και οι αφίξεις σε αεροπλάνα και πλοία να δίνουν το ψηλότερο θετικό αριθμό σε % σε σχέση με τα υπόλοιπα μέρη της χώρας. Η Ρόδος δέχεται 2 είδη τουρισμού. Πρώτος ο εσωτερικά οργανωμένα κινούμενος τουρισμός των 3 έως 15 ημερών παραμονή για ένα τουρίστα. Και δεύτερος ο τουρισμός που καθημερινά καταφθάνει με τα τεράστια κρουαζιερόπλοια των 2.000 ατόμων και διοχετεύεται στην κυρίως στην κεντρική πόλη και σε επιλεγμένα μέρη.
Μείναμε στη Λάρδο, ένα χωριό κοντά στη Λίνδο, 55 χλμ από τη Ρόδο. Ακτές για κολύμπι πανέμορφες. Το ξενοδοχείο μας, ήταν ανάμεσα σε ένα εξαιρετικό 5αστερο σύστημα bungalows, και δίπλα σε ένα all inclusive αντίστοιχο που αυτός που έδωσε την άδεια κατασκευής, θα πρέπει να εκτελεστεί δημόσια σε πλατεία. Ντροπή και αίσχος. Στην Ρόδο γενικότερα παρατηρείται οικοδομική αναρχία. Όχι μέσα στην πόλη που οι Ιταλοί άφησαν ένα κομψοτέχνημα διαβίωσης και από τα δέντρα περπατάς υπό σκιάν. Η νέα πόλη που έχει περιφερειακά αναπτυχθεί δίνει τελείως διαφορετική εικόνα σε σχέση με την πρωτεύουσα. Το οδικό δίκτυο είναι σε αναθεώρηση γιατί η κίνηση από τα μικρά ενοικιαζόμενα αμάξια είναι μεγάλη. Την εποχή αυτή εκτελούνται τα έργα διαπλάτυνσης της Εθν. οδού Ρόδου και Λίνδου με αποτέλεσμα οι ουρές (convoy) να είναι ατελείωτες. Μεγάλη η ταλαιπωρία. Λυπάμαι κε υπουργέ του ΥΠΕΧΩΔΕ αλλά τα έργα αυτά έπρεπε να είχαν παραδοθεί ενωρίτερα και όχι να εκτελούνται τώρα μέσα στην τουριστική αιχμή για το νησί. Οι ακτές από την πλευρά της Ιαλυσού γεμάτες από τουρίστες των μεγάλων ξενοδοχείων, που απολαμβάνουν τον ελληνικό ήλιο στην τεράστια παραλία. Ανατολικά η αμμουδιά της Τσαμπίκας Παναγίας αρωγού για στις άτεκνες γυναίκες, πανέμορφη και τεράστια. Οι παραλίες της Αφάντου της Γλίστρας της Λάρδου ονειρεμένες. Πήγαμε στην μαγική τοποθεσία Επτά πηγές με τρεχούμενα νερά με βλάστηση παραδεισένια και με οικοσύστημα υδάτινου πάρκου και ζωικού βασιλείου. Επισκεφθήκαμε την κοιλάδα με τις πεταλούδες, μια άλλη εξαίσια ονομαστή τοποθεσία, αλλά με λίγες πια πεταλούδες. Οι πολλές υπάρχουν τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο. Όχι όπως παλαιά που ήσαν χιλιάδες. Σημεία των καιρών και της κλιματικής αναστροφής μετά το 1987 τις απομάκρυνε από τον παραδεισένιο χώρο τους. Πίνοντας ωραίους χυμούς και καφέ στο κατάδροσο καφενεδάκι διαπιστώσαμε ότι, οι εταιρίες τηλεφώνου που είχαν πρόσβαση ήσαν δυο τουρκικές συνεργαζόμενες με την TURKCELL!! Οι ελληνικές αντίστοιχες άφαντες. Μάλιστα ελληναράδες των Υπουργείων Άμυνας και Εσωτερικών.
Άφησα τελευταία 2 ονειρεμένα μέρη. Την Λίνδο με την πανοραμική ακρόπολη και τα δρομάκια, τα όμορφα εστιατόρια και την κεντρική πλατεία, που ξαφνικά για μας τους παλιότερους νομίζεις ότι περπατάς, με τον Γκρέκορυ Πεκ και τον φλεγματικό Ντεηβιντ Νιβεν, ότι θα δεις το απέναντι καφενείο τον Αντονυ Κουην με την πίπα του τον Στανλευ Μπαιηκερ με το μαχαίρι του, και την Ειρήνη Παπά να ψωνίζει στα μαγαζιά, όλοι μαζί, από την ταινία του Ντεηβιντ Λην τα Κανόνια του Ναβαρόνε που γυρίστηκε στον χώρο αυτό το 1961.
Κλείνω με το – προς το παρόν- ωραιότερο μέρος. Την παλιά πόλη της Ρόδου μέσα στα κάστρα των Ιπποτών και του μεγάλου μαγίστρου. Νομίζεις ότι θα ακούσεις τα κλαγγές των αλόγων, των 12 ιπποτών της στρογγυλής τραπέζης, του Λάνσελοτ του Ιβανόη και των Σταυροφόρων. Όμως μπαίνοντας από τις καμάρες βρίσκεσαι μπροστά σε πανέμορφα πολύχρωμα, με θαυμάσιες πραμάτειες, μαγαζιά για ικανοποίηση κάθε γούστου. Επίσης στα στενά σοκάκια της πόλης είδαμε μαχαλάδες με κατοίκους που μένουν στα σπίτια αυτά.
Αρκετά όμως σας κούρασα. Εκεί ψηλά μέσα στο αεροπλάνο της επιστροφής κάναμε μια ευχή. Όλοι οι έλληνες να αξιωθούν να επισκεφτούν αυτόν τον παράδεισο ομορφιάς του Αιγαίου και της Μεσογείου, που πάντα χαμογελαστός σε προσκαλεί.
Ένα πάντως είναι σίγουρο ότι εμείς θα ξαναπάμε!