ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ!

Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά!
Δώρα, φωτάκια, γκλαμουριά!
Αλήθεια πόσοι από εμάς τους "μεγάλους" όταν πλησιάζουν αυτές οι γιορτινές μέρες δεν ψάχνουμε απεγνωσμένα το μονοπάτι που οδηγεί στο πνεύμα των Χριστουγέννων;
Σχεδόν όλοι! Ψαχνόμαστε... και ψάχνουμε ανάμεσα στα χιλιάδες λαμπιόνια, σε φανταχτερές εμφανίσεις, σε εξεζητημένους στολισμούς.
Αναζητούμε, ψάχνουμε για εκείνο το πνεύμα των Χριστουγέννων έτσι όπως το νιώθαμε όταν εμείς κρατούσαμε στα χέρια ένα τριγωνάκι, όταν εμείς φορούσαμε ένα κόκκινο σκουφάκι. Ψάχνουμε και στο τέλος πολλές φορές χανόμαστε. Χανόμαστε σε έναν λαθύρινθο λαμπερο μεν, λαβύρινθο δε. Και το πνεύμα; Πουθενά, άφαντο.
Εχουμε αναρωτηθεί άραγε μήπως τελικά τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά; Μήπως τελικά εκείνο το πολυπόθητο πνεύμα κρύβεται απλά πίσω από ένα παιδικό προσωπάκι που η μυτούλα του έχει... χιονιστεί από τη ζάχαρη άχνη ενός κουραμπιέ που φτιάχτηκε από τα χεράκια του; Μήπως εκείνο το πνεύμα είναι η σκιά ενός παιδιού που έχει ντυθεί καλικατζαράκι και ανεβαίνει με τρακ σε μία θεατρική σκηνή; (το αν καταφέρει να πει ή όχι τα λογάκια του καμία, μα καμία σημασία δεν έχει)..
Η απάντηση όλη δική σας. Με μια προϋπόθεση όμως. Να είναι τα μάτια της ψυχής σας ανοιχτά, ανοιχτά σαν θάλασσα πλατιά.
Καλή Χρονιά
Μάτα Βαγιανού