ΜΑΘΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΑΡΓΑΛΕΙΟΥ

Η τέχνη του αργαλειού αναβιώνει στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καλυθιών

    Μια προσπάθεια αναβίωσης της τέχνης του αργαλειού, που μετράει πολλούς αιώνες, γίνεται πράξη από το 2o Δημοτικό Σχολείο Καλυθιών, ανοίγοντας νέους δρόμους στη γνώση και τη διατήρηση της παράδοσης της υφαντικής, με σκοπό τη  διάδοση της παραδοσιακής τεχνικής υφαντικής.

 H πρωτοβουλία ανήκει στους εκπαιδευτικούς  και το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου και υλοποιείται με τη βοήθεια και ευγενική προσφορά  της κ. Ευαγγελίας, η οποία προσφέρθηκε να διδάξει την τέχνη του αργαλειού στους μικρούς μαθητές μας, φέρνοντας στην επιφάνεια στοιχεία από την κοινωνική και οικονομική ζωή των προγόνων μας.

Η ευτυχία της μετάδοσης της γνώσης

Στην αρχή η κ. Ευαγγελία παρουσίασε στα παιδιά την παραδοσιακή διαδικασία ύφανσης και στη συνέχεια έγινε εφαρμογή των όσων παρουσιάστηκαν από τα ίδια τα παιδιά, ώστε να εξοικειωθούν με τα ονόματα των διάφορων εξαρτημάτων, να νιώσουν τη χαρά της δημιουργίας, αλλά και να πάρουν μια ιδέα για τη δυσκολία που είχε η παλαιότερη αυτή τεχνική. Οι μικροί μαθητές, αλλά και οι εκπαιδευτικοί του σχολείου, είχαν τη δυνατότητα να μοιραστούν ευχάριστες και δημιουργικές, ταυτόχρονα, στιγμές.

Όμως τι ήταν αυτό που έκανε την κ. Ευαγγελία να αγαπήσει αυτή τη σπουδαία αλλά και τόσο παλιά τεχνική ύφανσης και στη συνέχεια να τη μεταδώσει στα νέα παιδιά, με την ελπίδα, πως μια μέρα θα γίνουν οι συνεχιστές της παραδοσιακής τέχνης του αργαλειού;

Σε μια μίνι συνέντευξη και στην ερώτησή μας, για το πώς ήρθε σε επαφή με τον αργαλειό, η κ. Ευαγγελία μάς  είπε:

«Πριν πολλά χρόνια είδα σε εφημερίδα για κάποια μαθήματα που θα γίνονταν από το Δήμο Ρόδου.  Πήγα να δω  από κοντά και βρήκα τη διαδικασία ενδιαφέρουσα , μιας και ήταν για μένα κάτι πρωτόγνωρο και συγχρόνως μαγευτικό. Άρχισα  να παρακολουθώ ανελλιπώς τα μαθήματα, και όσο περνούσε ο καιρός η διαδικασία αυτή άρχισε να με συνεπαίρνει. Τόσο πολύ μου άρεσε, ώστε σε λίγο διάστημα ένιωσα την ανάγκη να θέλω «να δημιουργήσω» σε δικό μου αργαλειό.

   Αφού απέβησαν άκαρπες οι προσπάθειές μου για την απόκτηση ενός παλιού  αργαλειού που υπήρχε σε σπίτι συγγενή μου- πληροφορήθηκα ότι, δυστυχώς, καταστράφηκε μαζί με το σπίτι στο οποίο βρισκόταν- απευθύνθηκα στην αγορά της Κρήτης, αφού είναι γνωστό  σε όλους πως η Κρήτη έχει παράδοση στην κατασκευή αργαλειών.

    Ένα ταξίδι στην Κρήτη ήταν αρκετό για να μπορέσω να αποκτήσω το δικό μου αργαλειό. Ο ενθουσιασμός μου ήταν μεγάλος. Το όνειρό μου είχε γίνει πραγματικότητα. Σύντομα απέκτησα και ένα δεύτερο αργαλειό, μικρότερο σε διαστάσεις,  για να μπορώ να τον μεταφέρω εύκολα όπου θέλω. Έτσι δεν καθυστερώ στην ολοκλήρωση της δουλειάς μου, «δε χασομερώ» όπως χαρακτηριστικά ανέφερε.

    Άρχισα να φτιάχνω τα δικά  μου υφαντά. Βέβαια η προσπάθειά μου έχει επικεντρωθεί στην κατασκευή κουρελούδων. Με το μεγάλο αργαλειό φτιάχνω κουρελούδες πλάτους 90 εκ. ενώ με το μικρό 60 εκ.»

Τη ρωτήσαμε ποιο ήταν το κίνητρο που την έκανε ασχοληθεί με την τέχνη αυτή, κι εκείνη μας απάντησε:

«Το αρχικό μου κίνητρο ήταν η αγάπη στην παράδοση και έπειτα η ικανοποίηση της δημιουργίας. Είναι πολύ ωραίο να δημιουργείς κάτι με τα ίδια σου τα χέρια.

Κάθε φορά που τελειώνω ένα έργο, νιώθω μια απέραντη ικανοποίηση για το αποτέλεσμα όπως τα μικρά παιδιά που τελειώνοντας μια ζωγραφιά την καμαρώνουν, γιατί ακριβώς την έφτιαξαν τα ίδια.  Όταν κάθομαι στον αργαλειό ξεχνάω την κούραση, αλλά και τα προβλήματα που μπορεί να με απασχολούν, όπως άλλωστε απασχολούν όλους τους ανθρώπους.

  Αγάπησα τον αργαλειό, και ελπίζω και εύχομαι κάποια παιδιά να μάθουν να υφαίνουν στον αργαλειό, για να συνεχιστεί και να διαδοθεί και στις επόμενες γενιές αυτή η πανάρχαια τέχνη , γιατί η παράδοσή μας είναι η ταυτότητά μας και η πυξίδα για το μέλλον μας.

  Στόχος και προσδοκία είναι να φέρουμε σε επαφή με τον αργαλειό ακόμη περισσότερα παιδιά , προκειμένου να δημιουργήσουν, αξιοποιώντας ευχάριστα τον ελεύθερο χρόνο τους», υπογραμμίζει η ίδια, δίνοντάς τους τη δυνατότητα, όποτε μπορούν κι επιθυμούν, να την επισκέπτονται και να υφαίνουν στον αργαλειό.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ

  Νιώθουμε την ανάγκη, ως εκπαιδευτικοί, να ευχαριστήσουμε την κ. Ευαγγελία για την προθυμία της, και το ζήλο  που επέδειξε στη διαδικασία βιωματικής προσέγγισης ύφανσης στον αργαλειό από τους μαθητές μας, ευαισθητοποιώντας τους στην  τεχνική παραδοσιακής ύφανσης, αλλά και για τη ζεστή φιλοξενία που παρείχε σε μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς, με την ευχή να είναι καλά και να προσφέρει στον τόπο μας με την ίδια διάθεση. Ένα μεγάλο «ευχαριστώ» και στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Σχολείου μας για την πολύτιμη βοήθεια του, με στόχο την επιτυχία της καινοτόμου δράσεως που υλοποιήθηκε από το σχολείο μας, αλλά και στον κ. Καφετζή Μιχάλη που μετέφερε, δωρεάν, τους μαθητές του σχολείου μας (Φαληράκι-1η μέρα δράσης), όπως επίσης και στον Αντιδήμαρχο κ. Αθηνόδωρο Κωνσταντίνου για την παραχώρηση του μικρού λεωφορείου της Κοινότητας Καλυθιών (Φαληράκι-2η μέρα δράσης).  Τέλος, ευχαριστούμε τους ίδιους τους μαθητές, που αγκάλιασαν με ενθουσιασμό την προσπάθεια αυτή και την υλοποίησαν, πετυχαίνοντας και τους επιδιωκόμενους στόχους (γνωστικούς, συναισθηματικούς, ψυχοκινητικούς).

                   
                        Ο Δντής και οι εκπαιδευτικοί

     του 2ου Δημοτικού Σχολείου Καλυθιών