STANT UP COMEDY "FALIRAKI"

Περιοδεία με παράσταση που έχει  τον τίτλο "FALIRAKI" σε γνωστά θέατρα και μουσικές σκηνές της Αγγλίας κάνει τους τελευταίους μήνες ο παρουσιαστής ραδιοφωνικών προγραμμάτων και κωμικός Jacob Hawley.
Ο Hawlwey με το σόου "FALIRAKI" έχει κερδίσει αναγνωρισιμότητα ως φιναλίστ τελικού σε διαγωνισμό κωμωδίας του BBC.
Η παράσταση "FALIRAKI" αναφέρεται σε δύο ιστορίες αγάπης, η μία είναι καλοκαιρινό ρομάντζο και η άλλη εξελίσσεται σε έρωτα ζωής. Οπως γίνεται αντιληπτό ο κωμικός συνδέει τις ιστορίες του με αλκοόλ, ήλιο, θάλασσα και ανθρώπινες σχέσεις.
Οπως αναφέρεται στο βιογραφικό του δούλεψε καλοκαιρινούς μήνες στο Φαληράκι τραγουδώντας σε τουρίστες επιτυχίες του συγκροτήματος Kings of Leon.
Η λέξη "FALIΡΑΚΙ" εξακολουθεί για πολλούς στην Μεγάλη Βρετανία να σημαίνει "χαλαρά ήθη, σεξ, ακολασία, αλκοόλ" έστω και αν η πραγματικότητα στο τουριστικό μας θέρετρο είναι πλέον διαφορετική. Έστω και με αναφορές στο... παρελθόν ο Jacob Hawley κάνει επιτυχία διαφημίζοντας την περιοχή μας.
 *Λόγω πανδημία οι προγραμματισμένες παραστάσεις του αναβλήθηκαν.   
  

ΚΟΙΝΕΣ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΕ ΠΑΝΟΡΜΙΤΗ - ΕΛΕΟΥΣΑ ΚΑΛΥΘΙΩΝ

Την σχέση μεταξύ της Ιεράς Μονής Παναγίας Ελεούσης Καλυθιών και του Ιεράς Μονής Πανορμίτη Σύμης τεκμηριώνει ο  Μιχαήλ Ι. Ασφενταγάκης, Υποψ. Δρ. Χριστιανικής και Βυζαντινής Αρχαιολογίας και Τέχνης, απόφοιτος του τμήματος Θεολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου σε μελέτη του που δημοσιεύτηκε το 2011 στο έντυπο "ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ, επίσημο δελτίον των εν Δωδεκανήσω επαρχιών του Οικουμενικού Θρόνου".
Οπως σημειώνει, ο διακεκριμένος αγιογράφος Νεόφυτος από την περίφημη σχολή Σύμης έκανε τοιχογραφίες στον Ιερό Ναό Πανορμίτου Σύμης, με παρόμοια τεχνοτροπία να συναντάτε και στην Ιερά Μονή Παναγίας Ελεούσας Καλυθιών.

ΣΕ ΒΑΘΙΑ ΚΑΤΑΨΥΞΗ Ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

 

Στην "βαθιά κατάψυξη" έχει μπει η βαριά βιομηχανία της χώρας, ο τουρισμός, αφού ο παγκόσμιος εγκλεισμός δεν αφήνει περιθώρια για αισιοδοξία και προγραμματισμό.
Η παγκόσμια οικονομία έχει "βουτήξει" σε βαθιά αχαρτογράφητα νερά και από αυτή την πρωτόγνωρη, δύσκολη, πραγματικότητα δεν μπορεί να απεγκλωβιστεί ο ελληνικός τουρισμός.
Σε μία από τις τελευταίες του παρεμβάσεις ο υπουργός Τουρισμού κ. Θεοχάρης σημείωσε ότι δεν μπορεί να γίνει πρόβλεψη εάν η σεζόν 2020 θα είναι εντελώς χαμένη.
Όπως σημειώνουν παράγοντες του τουρισμού ακόμη και αν στην Ελλάδα μηδενιστούν, τον Ιούνιο, τα νέα κρούσματα κορονοϊού η χώρα δεν μπορεί, από τώρα, να ανακοινώσει εάν θα υποδέχεται τουρίστες από χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης με κρούσματα της θανατηφόρας πανδημίας. Ποιος θα ρισκάρει να υποδεχθεί πιθανούς φορείς του κορονοϊού και να θέσει τη χώρα σε νέους κινδύνους;
Σε λίγες εβδομάδες αναμένεται να ακουστούν, με ένταση, φωνές για χαλάρωση των μέτρων, ώστε να μην καταρρεύσει το οικοδόμημα του τουρισμού κάτι που θα φέρει τη χώρα σε εποχές οικονομικής ύφεσης. Πολλοί θα ζητάνε να παρθούν ρίσκα αφού η ανεργία χιλιάδων επιχειρηματιών και εργαζόμενων στον τουρισμό μπορεί να οδηγήσει σε... απρόβλεπτες εξελίξεις.
Σε ένα διάστημα που τα αεροπλάνα έχουν καθηλωθεί στα αεροδρόμια καμία εικασία ή σενάριο δεν μπορεί να λογιστεί ως πιθανό.
Σε τοπικό επίπεδο όλοι είναι μουδιασμένοι και προσπαθούν να... προβλέψουν την εξέλιξη της πανδημίας. Κρατήσεις δεν υπάρχουν και τα τουριστικά πρακτορεία στέλνουν σταδιακά ακυρώσεις ακόμη και για την υψηλή περίοδο Ιουλίου - Αυγούστου ειδικά από χώρες που είναι σε καθεστώς lockdown.
Κάποιοι αναφέρουν ότι μπορεί η τουριστική περίοδος να ξεκινήσει από τα μέσα Ιουνίου και να παραταθεί μέχρι και τον Νοέμβριο χωρίς όμως να γνωρίζουν ποια θα είναι η κατάσταση στις μεγάλες χώρες προέλευσης επισκεπτών στη Ρόδο όπως Γερμανία, Μ. Βρετανία, Ιταλία, Σουηδία, Νορβηγία κτλ. Αυτό που εμποδίζει πολλούς να προγραμματίσουν σε βάθος χρόνου διακοπές είναι οι αποφάσεις πότε και με ποιες συνθήκες θα γίνει η επανέναρξη μαθημάτων σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, από τα νηπιαγωγεία μέχρι τα πανεπιστήμια.
Πέρα από το "χάος" του κορονοϊού πρέπει να σημειωθεί ότι την περιοχή μας επιλέγουν κυρίως εργαζόμενοι μεσαίων εισοδημάτων από περιοχές που πλήττονται και είναι άγνωστο εάν θα έχουν την δυνατότητα να ταξιδέψουν για διακοπές. Οι τουρίστες υψηλών εισοδημάτων αναμένεται να στραφούν σε λύσεις "ασφάλειας" όπως η ενοικίαση πολυτελών κατοικιών με πισίνες ή σκάφη που μπορούν να τους κρατήσουν μακριά από την πολυκοσμία.
Υπάρχουν κάποια σενάρια που αναφέρουν ότι οι Ευρωπαίοι, μετά τη λήξη της καραντίνας θα επιλέξουν να ταξιδέψουν σε προορισμούς με χαμηλό κόστος διαμονής και διατροφής.
Σε αυτό υπάρχει ο αντίλογος ότι πλέον προτεραιότητα των ταξιδιωτών θα είναι η ασφάλεια και αυτή την στιγμή η Ελλάδα με τα λίγα κρούσματα (σε σχέση με άλλους προορισμούς όπως η Ισπανία και η ασόβαρη Τουρκία) και νησιά δίχως κορονοϊό όπως η Ρόδος θα αποτελούν πρώτες επιλογές διακοπών. Στον τουρισμό όπως έχει δείξει η πραγματικότητα ισχύει "ο θάνατός σου, η ζωή μου". Τα τραγικά νούμερα θανάτων στην Ισπανία μπορεί να αποτρέψουν πολλούς να επιλέξουν την Ιβηρική χερσόνησο ως τόπο διακοπών κάτι που σημαίνει ότι η Ελλάδα μπορεί να κερδίσει κάποιο μερίδιο.
Τα προηγούμενα χρόνια η Ελλάδα ήταν ασφαλής προορισμός συγκρινόμενη με άλλες χώρες της Βόρειας Αφρικής και τη γειτονική Τουρκία.    
Δεδομένο είναι ότι τα μικρά τουριστικά καταλύματα, αν επιτραπεί η είσοδος τουριστών στη χώρα, θα πιεστούν για τιμές στο κόστος λειτουργίας αφού τα μεγάλα ξενοδοχεία του νησιού θα οδηγηθούν σε μπαράζ προσφορών για να μπορέσουν να συγκεντρώσουν έσοδα σε μία χρονιά που με τα τωρινά δεδομένα θα είναι η χειρότερη όλων των εποχών.  

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ

Πριν 30 χρόνια όταν το χωριό μας αδελφοποιήθηκε με την κοινότητα Δερύνειας Κύπρου ο αρχαιολόγος Κώστας Φωτίου έγραψε το μικρό βιβλιαράκι με χρήσιμα στοιχεία της ιστορίας του τόπου μας. Αξίζει να το διαβάσετε αυτές τις ημέρες της καραντίνας.  

Η ΓΕΛΕΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ

"Η δική σας γενιά δεν έχει ζήσει πόλεμο, δεν έχει υποφέρει από στερήσεις και δυσκολίες". Με αυτές τις φράσεις οι ηλικιωμένοι εδώ και δεκαετίες προσπαθούσαν να πείσουν τους νεότερους ότι ζουν σε ιδανική εποχή χωρίς μεγάλα προβλήματα.
Και φτάσαμε λοιπόν στην εποχή που η δικές μας γενιές ζούνε σε εποχή πολέμου. Πόλεμος με έναν ύπουλο αόρατο αντίπαλο που κάποια στιγμή θα νικηθεί αλλά μέχρι τότε θα έχει αφήσει πίσω του θύματα σε ανθρώπινες ζωές, απώλειες σε θέσεις εργασίας και ένα μέλλον αβέβαιο από πολλές απόψεις.
Κλεισμένος στο σπίτι, παρέα με τα πιτσιρίκια μου και βλέποντας το τρίτο να... μεγαλώνει στην κοιλιά της συζύγου προσπαθώ να διαχειριστώ τις ανάγκες της καθημερινότητας και να προβλέψω τις δυσκολίες των επόμενων ετών.

Οι σκέψεις πολλές, τα συναισθήματα αλλάζουν συχνά και πλέον ο καθένας ανεβαίνει τον δικό του γολγοθά.
Υπάρχουν στιγμές που νιώθω οργή για τους λίγους που αδιαφορούν για την κατάσταση πολέμου και εξακολουθούν να κάνουν βόλτες, να σχηματίζουν παρέες για να πιουν καφεδάκι, να γλεντήσουν, να κάνουν εργασίες.
Μετά από μισή ώρα σκέφτομαι ότι είναι δύσκολο οι άνθρωποι να προσαρμοστούν ξαφνικά σε μία κατάσταση παράνοιας που τους επιβάλει να σταματήσουν να "ζουν" και να κλειστούν σε ένα σπίτι.
Νιώθω πολύ μικρός απέναντι στους επιστήμονες και τους εργαζόμενους στον τομέα υγείας αλλά την ίδια στιγμή διαβάζω κραυγές για να εξοπλίσουμε τις στρατιωτικές μας υποδομές. Πόσο παράλογο είναι ο άνθρωπος να επενδύει σε όπλα και όχι σε ιατρικές, εκπαιδευτικές υποδομές; Πόσο γελοίο είναι να έχουμε στρατιωτικά αεροπλάνα και πλοία αλλά όχι υπολογιστές και γρήγορο ίντερνετ στα σχολεία μας.
Ουτοπία θα σχολιάσει κάποιος, αλλά μήπως αυτή την ουτοπία πρέπει να αναζητούμε; 
Ο άνθρωπος λένε ότι είναι ον με μυαλό, αλλά αν δούμε πως συμπεριφέρεται στη γη, το περιβάλλον, σε εκείνους που ζουν δίπλα του αλλά και τις σκληρές παραβατικές ανθρώπινες συμπεριφορές ίσως τελικά το μυαλό να είναι απλά περιορισμένων δυνατοτήτων. Ο άνθρωπος εξέλιξε την τεχνολογία, βελτίωσε τις συνθήκες ζωής αλλά δεν κατάφερε να γίνει ο ίδιος καλύτερος. Στον πλανήτη μας υπάρχουν άνθρωποι με πολλά λεφτά και άνθρωποι που δεν έχουν να φάνε.
Υπάρχουν παιδιά που πάνε σε σχολεία με θέρμανση και παιδιά που πνίγονται στις θάλασσες της μετανάστευσης.
Ο άνθρωπος έφτιαξε σύνορα για να νιώθει ανώτερος από τους "γείτονες" και να τους κρατάει μακριά του. Άνθρωποι πεθαίνουν για τα σύνορα, είτε αυτά αφορούν κράτη, είτε αυλές και χωράφια.
Σκέψεις, πολλές σκέψεις αλλά δεν είμαι σίγουρος πια τι είναι σωστό και τι λάθος σε αυτόν τον κόσμο. Μήπως είναι καλύτερα να βάλουμε το νησί σε απομόνωση για να μην έρθει ο καταραμένος ιός; Και μετά θα ακολουθήσει η απομόνωση κάθε χωριού, η απομόνωση κάθε σπιτιού, η απομόνωση κάθε δωματίου, η απομόνωση κάθε ανθρώπου. Τι εφιάλτης...
Ολα θα πάνε καλά, λέμε... Θα πάνε όμως;
Θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι ή η πανδημία θα μας κάνει σκληρότερους και κλεισμένους σε τέσσερις τοίχους;
Εις το επανιδείν...
  

Η ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΡΑΟΥΝΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

Η πρόσβαση των πολιτών στις παραλίες Αφάντου και Τραουνού απασχόλησε την ελληνική βουλή μετά από σχετική ερώτηση του βουλευτή του ΜΕΡΑ 25 Κρίτωνα Αρσένη. Σύμφωνα με τον βουλευτή του κόμματος Βαρουφάκη "Στην παραλία της Αφάντου εξαφανίζονται δια μαγείας οι δημόσιοι δρόμοι πρόσβασης στη θάλασσα. Όχι στην πραγματικότητα. Στα σχέδια του ΤΑΙΠΕΔ. Ζήτησα να διερευνηθούν οι ποινικές ευθύνες, ποιοι τους διέγραψαν και γιατί. Ο κύριος Γεωργιάδης απάντησε ότι όλα έγιναν...για λόγους εθνικής ασφάλειας. Τι κι αν από το 2012 έως σήμερα κάθε τόσο «εκλείπει» και άλλος ένας δρόμος από το χάρτη; Τι κι αν η εξαφάνιση των δρόμων είναι αυτή που προκαλεί ανασφάλεια στην τοπική κοινωνία; Ανασφάλεια για το αν θα έχει μελλοντικά πρόσβαση στην σημαντικότερη παραλία του νησιού".

Σύμφωνα με τον υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων κ. Γεωργιάδη "το Ελληνικό Σύνταγμα αναφέρει ότι η πρόσβαση των πολιτών είναι κατοχυρωμένη. Η επένδυση δεν παραβιάζει το σύνταγμα. Ο επενδυτής είναι υποχρεωμένος να φτιάξει πάρκινγκ για αυτούς που θέλουν να πάνε στην παραλία". 

Διαβάστε επίσης